Eper-veel-te-ver

Vanochtend vertrok ik na een uitgebreid ontbijt laat bij Youssef en zorgde hij er nog voor dat ook de data van mijn Franse simkaart functioneerde, want zoals met alle mobiele providers: altijd gedoe. Ik ben hem heel dankbaar voor al zijn hulp, dat had mij een hele dag gekost.
Met veel zin vertrok ik richting Epernay, het zou een korte route zijn. Misschien moet ik erbij zeggen dat ik op dit moment in scheiding lig met mijn eerste liefde Google Maps. Een andere pelgrim heeft me voorgesteld aan Locus Map en het was liefde op het eerste gezicht. Hij is veel duidelijker, speelt geen spelletjes met me en kost me veel minder energie. Met hem weet ik echt waar ik aan toe ben. Het is dan ook mijn eigen schuld dat ik (zelfs met alle markeringen die overal hangen) na 5 minuten al de verkeerde afslag pakte en daarna nog een en het ook niet eens doorhad. Gelukkig was ik nog maar net onderweg dus toen maakte het niet veel uit maar ik hoorde toen al mijn voeten tegen mijn hoofd schreeuwen dat ik de poep eens uit mijn ogen moest wrijven en mijn hoofd erbij moest houden. Toen ik weer terug op de goede route zat werd ik gebeld door de secretaresse van de parochie in Epernay waarmee ik contact had gezocht of ik pen in papier had om een telefoonnummer op te schrijven. Ja... ergens in mijn backpack... Met een tak schreef ik het nummer daarom in het zand zodat ik het later in mijn telefoon kon zetten. De slaapplaats voor vanavond was geregeld en dat loopt altijd een stuk fijner.

De route van vandaag bleek een hele mooie en avontuurlijke te zijn. De vlaktes maakten al snel plaats voor bossen en veel hellingen. Gelukkig maar, want het begon te regenen dus de druppels werden tegengehouden door alle bladeren. Het was weer even geleden dat ik door een bos had gelopen en ik kwam er helemaal tot rust. Alleen de vogels (inclusief koekoek!) en de druppende regen om mij heen. Zo liep ik een flink aantal kilometers tot ik in Germaine aankwam om mijn lunchpakketje op te eten. Ik dacht namelijk toen dat ik op de helft was, mooi niet.

De bossen werden vandaag afgewisseld met wijngaarden voor de champagne waarvoor deze streek bekend staat. Zover je kon kijken stonden er van die ministammetjes die al honderden jaren oud leken. Ieder dorp waar ik vandaag voorbij kwam leefde ervan zo te zien. En goed ook. Waar in het noorden van Frankrijk veel huizen in het bezit waren van de familie à vendre (ik steel even opa Henks grapje) en de rest gemakkelijk 'krot' kan worden genoemd, waren hier grote villa's uit de grond gestampt.

De wijngaarden werden weer gevolgd door een mooi bosgebied waardoor ik uitkwam in de plaatsjes Champillon en Hautvillers die een prachtig uitzicht gaven op Epernay. Prachtig, maar nog heel ver weg. Oei. Eper-veel-te-ver is een betere benaming voor de stad. Vond het jammer dat ik mijn pas moest versnellen om op een nog een beetje een christelijk tijdstip aan te komen bij de parochie. Hautvillers is een erg mooi en vooral schattig plaatsje waar ik graag net iets meer tijd door had gebracht.

Om het tempo erin te houden begon ik weer mijn liedjes over bier op te dreunen. LiedjeS ja, ik heb mijn repertoire al uitgebreid. Als ik straks in Santiago ben, heb ik waarschijnlijk een complete musical in elkaar geflanst. Het wordt namelijk nu ook hoog tijd voor een liedje over champagne!

Het begon weer te regenen en dat maakte de laatste kilometers zwaar. Voor de verandering had ik geen last van mijn voeten die ik in de ochtend had voorzien van sporttape, maar met al dat klimmen en dalen kreeg ik een beetje last van mijn knieën. Vooral de laatse daling van de St. Jacobsroute naar Epernay was zwaar omdat mijn lichaam ergens uit een ver hoekje nog energie moest halen om mezelf af te remmen.

In Eper-veel-te-ver ging ik snel naar de bakker waar ik mijn avondmaaltijd kocht. Een pizzabroodje en een traktatie voor mijzelf: een mille-feuille, mijn favoriete Franse gebakje en tegelijkertijd ook knoeivoer dat je niet fatsoenlijk kunt eten. Je kunt het vergelijken met een tompoes alleen dan véél beter! Toen ik aankwam bij de parochie kreeg ik gelijk een kop koffie om op te warmen en de 9e stempel op mijn paspoort. Ik heb hier een hele verdieping (inclusief bibliotheek en kapel) voor mezelf omdat iedereen voor het weekend weg is en ik mag zelfs de hele koelkast leeg eten als ik dat zou kunnen. Na een lekkere douche begon ik aan mijn feestmaaltijd. En daar hoorde ook een feestdrankje bij. Dus uit de koelkast pakte ik een fles zonder etiket waarvan het goedje naar wijn/acohol rook en schonk een glas vol. Het bleek toch echter veel sterker te zijn dus ik voel mijn wangen gloeien en ga zo lekker slapen (vooral na die 36km die niet helemaal gepland waren).

Morgen naar Montmort-Lucy waar ik gelukkig ook al een slaapplaats heb. Misschien dat ik dan wel nieuwe pelgrims tegenkom.

Groetjes uit Epernay!

Rachelle

P.s. ik wilde hier nog een korte uitspraak toevoegen over de kathedraal van Reims waarover ik als kunsthistorica in de dop tot mijn schaamte niets over heb verteld! Ik vind 'm stiekem mooier dan de Notre Dame de Paris. De roostvensters zijn prachtig en ik keek mijn ogen uit. Tot mijn grote verbazing trof ik er ook glas in lood aan waarvan de afbeeldingen zijn ontworpen door Marc Chagall! In één woord: magnifique!

P.p.s. het valt me na een paar nachten Frankrijk op dat ze hier niet zo dol zijn op gordijnen. Nog geen enkele keer in een kamer geslapen met deze handige dingen die om 5u 's ochtends het licht tegenhouden!