Het drukke leven

Vanwege de drukte is het alweer lang geleden dat ik tijd heb vrijgemaakt om een blog te schrijven. Hoognodig dus. Vanuit de wasserette aan de Boulevard d’Arago zal ik, jullie drukke verslaggeefster die in het harte van Parijs verblijft, de laatste nieuwtjes met jullie doornemen, want wat moet je anders in een wasserette doen?

Ik weet al niet eens meer wat ik precies voor het laatst geschreven heb, dus ik hoop niet dat ik dingen dubbel vertel! Tegenwoordig ontdek ik steeds meer goedkope plaatsjes om te eten en te drinken in Parijs. Vorige week zondag heb ik in de buurt van Saint-Michel een crêperie (La Molière) ontdekt waar je tussen 15-18h een heerlijke gesuikerde crêpe + twee toppings naar keuze en ook nog een warme drank kunt nuttigen voor 6.90 euro en dat is dus echt niet duur als je ervan uitgaat dat je voor die warme drank meestal al 4 tot 5 euro kwijt bent. Woensdag ben ik in dezelfde buurt gaan stappen met Erasmusstudeten bij een bar die Les caractères heet. Toen we binnenkwamen was het echt megaklein, maar er is een trap naar beneden die toegang geeft tot een grote ondergrondse ruimte. En het belangrijkste was natuurlijk dat de wijn maar 3,- euro kostte (voor zover mijn goedkoopste wijntje in een bar tot nu toe en al helemaal als je de hoeveelheid die je ervoor krijgt ook meerekent), dus daar hebben we goed van geprofiteerd! En vrijdag vertelde een vriendin mij dat ze vlak bij La Comédie Française een koffiezaakje had ontdekt waar niet betaalt voor wat je consumeert, maar voor de tijd die je er bent. Het kost 4,- per uur en daarvoor kun je alles drinken/eten (koekjes, muffins enz.) wat je wilt. Ik ben er zelf nog niet geweest, maar ik ga het zeker eens een keer uitproberen!

Zaterdagochtend ben ik gaan studeren in de BIS (Bibliothèque interuniversitaire de Sorbonne) die zich in het hoofdgebouw van de Sorbonne bevindt en waar helaas (en aan de andere kant ook gelukkig) geen toeristen kunnen komen. De bibliotheek voor kunstgeschiedenis is in een ander (minder mooi) gebouw, en ik wilde graag de schitterende zaal van de BIS zien, dus vandaar dat ik op mijn vrije zaterdag ging studeren. Van studeren is het niet echt gekomen, ik werd een beetje afgeleid door al het moois om me heen. Ik zal een foto uploaden zodat ik jullie jaloers kan maken! (: Er zijn nog een aantal andere bibliotheken die ik moet bezoeken: BNF (Bibliothèque Nationale de France), de bibliotheek van het INHA (Institut National d’Histoire de l’Art) waar ik als bachelor-student helaas maar 5 keer naar binnen mag, maar blijkbaar is deze bibliotheek ook heel mooi, dus zeker de 5 bezoekjes waard, en ook nog de Bibliothèque Sainte-Geneviève waar ik alleen maar een keer ’s avonds ben binnen geweest en toen was het er nogal donker, maar er staat overdag heel vaak een rij om naar binnen te kunnen. Dus nog genoeg bibliotheken om een keer te bezoeken. En iedere keer als ik denk wat ik allemaal nog moet zien ben ik blij dat ik twee semesters hier ben. Zou me niet kunnen voorstellen dat ik al in januari weer naar huis zou moeten en de helft van Parijs nog niet eens gezien heb!

Op mijn to-do lijstje stond ook “naar een mis gaan in de Notre Dame. Dus zondagochtend ben ik naar een Gregoriaanse mis geweest in de Notre Dame. Dat betekende ten eerste dat ik vroeg mijn bed uit moest en toen ik in de ochtendzon naar de bushalte liep was er echt geen auto te bekennen en was ik een van de weinige mensen op straat. Opeens kwam het liedje “Il est cinq heures” van Jacques Dutronc in me op omdat ik echt het gevoel had dat Parijs nog aan het wakker worden was, ook al was het al 9 uur!
Parijs begint al steeds meer in de kerstsferen te komen, zo staat op het plein voor de Notre Dame een enorme adventskrans en een metershoge kerstboom (Ohja! Dat doet me eraan herinneren dat ik nog een advent-kalender moet kopen, word echt zo blij als een kind als ik iedere dag het nummertje mag zoeken en het chocolaatje mag opeten!). De mis duurde een uur en een kwartier en was net als alle andere missen die ik gewend ben, helaas werd ik omringd door een paar fervente kerkgangers die alle dingen die samen gezegd moesten worden meebrulden en die met de blote knietjes (ja serieus!) op de koude, marmeren grond knielden toen het daar tijd voor was (echte “die hards” dus). En ik ken de Franse versies nog niet dus ik kon nog niet met ze meedoen. Ook kwam ik tijdens de collecte erachter dat ik me toch wel in een prestigieuze kathedraal bevond. Waar in Baarle-Nassau het minimale plaatsgeld voor een mis vijftig eurocent bedraagt, lag er hier alleen maar briefgeld in de collectemandjes! Maar dat kan ik me natuurlijk niet veroorloven, en om even in de christelijke sfeer te blijven, toen ik mijn muntjes in het mandje gooide, moest ik denken aan Lukas (21, 1-5). Voor de mensen die net als ik het Nieuwe Testament niet uit het hoofd kennen, het volgende wordt hier gezegd: “Hij keek op en zag hoe de rijken hun gaven in de collectekist gooiden. Er kwam ook een arme weduwe. Zij deed er twee koperen muntjes in. “Kijk”, zei Hij, “die arme weduwe heeft meer gegeven dan al de anderen bij elkaar”. Want de rijken hebben vanuit hun rijkdom gegeven, maar deze vrouw heeft alles gegeven wat zij had”.” Misschien een beetje overdreven, maar ik vond het wel van toepassing op mezelf. Bovendien heb ik nog een kaarsje opgestoken, dus ik vond dat ik de Kerk wel weer genoeg had gesponsord.

Over sponsoren gesproken… Musée d’Orsay houdt momenteel een sponsoractie om de restauratie van L’atelier van Gustave Courbet te kunnen financieren. Ik zou graag doneren, want dat vind ik nou eens een goed doel en bovendien komt je naam in de zaal te hangen tijdens de restauratie van het schilderij (want het doek wordt en plein public gerestaureerd). Maar toen ik zag dat er gewoon 2/3 van je donatie naar de fiscus gaat, had ik daar niet veel zin meer in. Niet eens de meerderheid van het bedrag dat je doneert, zal gebruikt worden voor hetgeen waarvoor je doneert! Dat vind ik echt schandalig en ik denk dat je dit zelfs oplichten kunt noemen. Ik voelde me nogal bedrogen door Musée d’Orsay, maar goed, ik kan natuurlijk niet altijd boos blijven op mijn minnaar dus ik denk dat ik binnenkort toch maar weer eens een bezoekje breng om te kijken hoe de restauratie verloopt.

Deze week staan er ook weer een aantal leuke dingen op de planning. Vanavond ga ik met Marine naar de voostelling “Antigone” in La Comédie Française, het staatstheater van Frankrijk. Ben benieuwd of ik er iets van kan volgen, want ik ken ten eerste het verhaal van Antigone niet zo goed dus ik moet me nog gaan inlezen en ten tweede gaan we voor de goedkope last-minuteplaatsen, wat betekent dat je waarschijnlijk helemaal achterin de zaal wordt weggestopt en het al moeilijk wordt om het goed te kunnen horen, laat staan (in mijn geval) het te begrijpen. Maar dit stond ook op mijn to-do lijstje, en als ik over een half jaar meer gevorderd ben met de taal kan ik altijd nog een keer gaan!

Vrijdagmiddag heb ik een keer geen college dus dan ga ik met een vriendin naar de tentoonstelling over Émile Bernard in Musée de l’Orangerie (staat natuurlijk ook nog op mijn to-do lijst). Heb er heel veel zin in! Ze is een van mijn weinige Franse vrienden maar ze telt eigenlijk niet echt mee omdat ze 3 jaar geleden uit Mexico City naar Parijs is gekomen om kunstgeschiedenis te studeren. Vind het echt heel knap dat ze dat doet en ze wil misschien volgend jaar haar master in Nederland gaan doen, dus ze volgt nu ook een taalcursus Nederlands aan de universiteit. Ik zei dat ze altijd bij mij terecht kon als ze vragen had, maar ik heb meteen al een slechte indruk gemaakt omdat ze één grote vraag had die ik niet kon beantwoorden, namelijk: wat is het verschil tussen je en jij? Ik had echt geen flauw idee en had überhaupt niet het idee dat er een wezenlijk verschil is tussen de twee. In veel gevallen gebruik ik mijn gevoel, maar dat kun je natuurlijk niet uitleggen. Heb het net even gegoogled en ik hoop dat ik het kan onthouden zodat ik het vrijdag kan uitleggen! Verder heeft ze ook “Alles is Liefde” gekeken, maar dat vond ze een hele rare film!

Zaterdagavond ga ik naar de kerstmarkt op de Champs-Elysées. Een Duitse vriendin zei dat er niets boven een Duitse kerstmarkt gaat (tss.. nationalist haha) maar ik ben nog nooit op een Duitse kerstmarkt geweest, dus daar zal ik geen last van hebben. Ben helemaal in mijn nopjes, want het lijkt me echt heel gezellig! “Het is donker en je kunt de geur van de avond ruiken. De kerstversiering hangt al in de bomen en de lichtjes knipperen vrolijk. En dan langs de kraampjes struinen met een beker warme chocomelk of glühwein (zouden ze dat hier ook hebben?) in je handen.” MMM! Kan niet wachten. Hoop ook dat het reuzenrad dan nog open is, want dat is daar in de buurt en – jullie raden het al – dat staat natuurlijk ook nog op mijn lijstje!

Maar naast al die leuke dingen moet er ook gestudeerd worden natuurlijk. Maandag heb ik weer een presentatie (die gelukkig al helemaal in elkaar zit dus ik hoef alleen nog maar de tekst te leren), maar daarna moet ik gaan beginnen met de presentatie van 18 december die ik helemaal alleen in elkaar moet zetten, zonder de hulp van een Franse student die mijn geschreven tekst ombouwt tot fatsoenlijk Frans. Help! Ik baal er aan de ene kant wel van dat mijn presentaties zo laat zijn, want nu moet ik tot de laatste dag keihard werken (en stressen) terwijl ik anders al veel eerder de vakantie-modus had kunnen inschakelen, want mon Dieu, daar kijk ik echt naar uit!

Zo, komt dat even goed uit, mijn was is klaar. Dus tot de volgende keer.

Bises!

Rachelle