Examens, bureaucratie en other struggles
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
03 November 2014 | Frankrijk, Parijs
Vandaag had ik mijn eerste examen. Ik had 45 minuten om en français een essay te schrijven met alles erop en eraan: introductie, driedelig plan en een weloverwogen conclusie. Die weloverwogen conclusie is echter nooit fatsoenlijk op het papier terecht gekomen, net als de rest van het essay trouwens. Het was een hel en het deed me denken aan de examens economie in het 4e en het 5e leerjaar van de middelbare school, waardoor ik thuis altijd in huilen uitbarstte als ik een 2,4 of een 3,6 had gehaald (ja, zo erg waren die examens). Ik was nog niet eens zo verbaasd dat het bij mij zo slecht ging ondanks dat ik erg gemotiveerd was om een mooi essay te gaan schrijven. Helaas werd ik vanaf minuut één al afgeleid door alle Franse studenten om me heen die als gekken een plan gingen opstellen en begonnen met het schrijven van het essay terwijl ik nog aan het nadenken was, wat ze precies van me wilden weten en hoe ik het beste in drie stappen antwoord kon geven op de gestelde problematiek. Uiteindelijk heb ik nog maar net de voor- en achterkant van een A-4tje kunnen volschrijven (met een hoop onzin zonder fatsoenlijk plan) en heb ik niet eens gebruik kunnen maken van mijn ‘special force’ die ik als Erasmusstudent mocht bezat: het woordenboek. Ik schaam me diep dat ik deze onzin heb ingeleverd en de docent zal vast in een deuk liggen, maar ik heb al een smeekmail gestuurd om te vragen of er geen mogelijkheid is om het te herkansen.
Net toen de 45 helse minuten – waarin ik mij vooral heb afgevraagd of ik überhaupt iets zou inleveren of niet – waren verstreken, ging het brandalarm af. Omdat niemand al klaar was bleef iedereen gewoon zitten totdat er na 10 minuten iemand langskwam die zei dat we eigenlijk toch wel naar buiten moesten. Dus nadat iedereen zijn essay had ingeleverd, sjokten we naar buiten en dat duurde ook nog eens dik 10 minuten vanwege een grote drukte op de gang. Mocht er echt brand zijn geweest, dan was deze evacuatie niet echt gunstig verlopen.
Net als na al mijn economie-examens voelde ik me erg down en teleurgesteld maar ik werd helemaal opgevrolijkt door een pakketje met pepernoten (mijn eerste pepernoten dit jaar!) en chocolade dat Ingeborg (een collega) had gestuurd. De pepernoten heb ik samen met mijn Franse huisgenootje Marine meteen opgegeten (ze vond ze erg lekker!). Daarnaast lag ook de maandelijkse brief van mijn oma weer op me te wachten waarin het reilen en zeilen van de familie van de Rakt en Baarle uitvoerig wordt besproken! Dus mijn gedachten waren al snel elders en dat essay was ik alweer vergeten.
Vorige week had ik herfstvakantie, daar was ik wel aan toe. Ik heb spijt dat ik het grootste deel van de vakantie heb geleerd voor het tentamen van vandaag, want ik had beter meer leukere dingen kunnen gaan doen (wist namelijk toch al van tevoren dat slecht zou gaan). Heb vooral in de weekenden toch nog wat leuke dingen gedaan. Het eerste weekend kwam mijn buurjongen Jeroen op bezoek en hebben we de standaard toeristische dingen (Eiffeltoren, Musée du Louvre, Père Lachaise, Panthéon, Notre Dame) gecombineerd met dingen die ik zelf nog niet gezien had, zoals Canal St. Martin dat heel mooi is tijdens de herfst, Parc des Buttes Chaumont en zijn we naar Opéra Garnier geweest. Dat laatste was echt geweldig! Net als La Comédie Française (cabaret en theater) kun je bij de opera een uur van tevoren in een rij aanschuiven om voor heel weinig geld een kaartje te kopen. Het goedkoopste kostte 10,- euro maar dan kon je waarschijnlijk niets zien, dus wij hadden gekozen voor een kaartje van 15,- euro en we zaten op een balkon op de 4e verdieping waardoor ik spontaan een beetje hoogtevrees kreeg. Het was een recital/concert met muziek van Mozart, Barber en Ravel en het was erg mooi! Minder mooi vond ik het plafond, beschilderd door Marc Chagall en dat totaal niet bij de rest van de omgeving past.
Na dit weekend begon het harde leven weer en moesten er dingen geregeld worden en moest er gestudeerd worden. Dinsdagochtend ben ik naar een soort overheidsinstelling gegaan om te vragen hoe het nu onderhand zit met mijn huurtoeslag. Tot mijn teleurstelling is dat in deze wereldstad niet beter geregeld dan in Nederland. Mocht eerst al ruim een uur in een lange rij wachten tot ik aan de balie geholpen kon worden en toen kreeg ik een nummertje en mocht ik nog een uur wachten om uiteindelijk een gesprek te hebben van hooguit drie minuten. Maar ik weet nu in ieder geval wel dat ze mijn documenten hebben ontvangen en dat ze ermee bezig zijn. Hoe lang dat “ermee bezig zijn” precies gaat duren konden ze niet vertellen, dus ik mag denk ik blij zijn als ik voor Kerst nog iets van de huurtoeslag zie. Verder moest ik ook de sukkels die bij Tele2 werken een flinke opdonder geven want we waren in juni al overeengekomen dat mijn abonnement per 1 september werd omgezet maar nu kreeg ik deze week weer een rekening binnen terwijl ik mijn Nederlandse nummer niet eens meer gebruik. Ben blij als ik van dat geregel af ben. Studeren in het buitenland is een hoop geregel en iedere keer komt er weer een ander probleem om de hoek kijken!
Vrijdagavond hoefde ik even niet te studeren want toen ging ik met een groep Erasmusstudenten griezelen in Disneyland. Het was fantastisch en betoverend en “I looked my eyes out” zoals ik zelf heel slim zei. Ik zou graag een keer overdag teruggaan want ondanks de vele lichtjes was het over het algemeen vrij donker en kon ik weinig van het park zien. Het voelde aan de ene kant wel een beetje aan alsof ik vreemdging omdat ik naast een bad-mens (zie vorige blog) ook echt een Efteling-mens ben, en ik met mijn bezoek aan Disneyland de Efteling bedroog. Toch viel Disneyland qua omvang en attracties een ietsiepietsie tegen. Ik denk vooral dat het komt doordat mijn verwachtingen na 21 jaar nogal waren opgelopen. Maar de attracties lijken veel op de attracties in Nederlandse pretparken en ik stoorde me een beetje aan de massaliteit ervan. Het was zo druk dat overal (of misschien is het altijd wel zo) zoveel mogelijk karretjes en voertuigen in de attracties werden ingezet. Dus zo zit je in de Efteling in de Fata Morgana en kun je nauwelijks de boot voor je of achter je zien en zo bots je in Disneyland in Pirates of the Caribbean met je boot op de voorgangers omdat er veel te veel boten zijn ingezet. Of zo schiet je in Bobbejaanland in alle rust slechte cowboys neer met je rode pistool terwijl hier in de Buzz Lightyear Laser Blast op nog geen meter afstand links en rechts van je andere mensen ook aan het schieten zijn. Verder vond ik het jammer dat er erg weinig natuur in het park was. Maar zoals ik al zei, misschien valt het overdag allemaal wel mee dus ik ga er zeker nog een keer heen, mensen die zich aanbieden om mee te gaan moeten maar even iets laten weten!
Deze week ga ik even rustig aan doen (haha ja ik ken mezelf, dat gaat dus niet gebeuren). Vooral het huishouden even bijwerken want heb door dat tentamen alles laten liggen. Boodschappen doen (want van alleen een stuk beschimmelde brie kan ik niet leven), de was doen (want mijn sokken zijn op), en mijn kamer en de badkamer poetsen. Dit weekend komen namelijk ook de leidinggevenden (paps en mams) op bezoek dus dan moet het er wel spic en span uitzien natuurlijk.
En ik blijf me iedere keer erover verbazen maar wat gaat de tijd toch snel, het is al weer november; nog maar anderhalve maand en dan is het alweer kerstvakantie!
Beaucoup de bisous et à bientôt
Rachelle
Net toen de 45 helse minuten – waarin ik mij vooral heb afgevraagd of ik überhaupt iets zou inleveren of niet – waren verstreken, ging het brandalarm af. Omdat niemand al klaar was bleef iedereen gewoon zitten totdat er na 10 minuten iemand langskwam die zei dat we eigenlijk toch wel naar buiten moesten. Dus nadat iedereen zijn essay had ingeleverd, sjokten we naar buiten en dat duurde ook nog eens dik 10 minuten vanwege een grote drukte op de gang. Mocht er echt brand zijn geweest, dan was deze evacuatie niet echt gunstig verlopen.
Net als na al mijn economie-examens voelde ik me erg down en teleurgesteld maar ik werd helemaal opgevrolijkt door een pakketje met pepernoten (mijn eerste pepernoten dit jaar!) en chocolade dat Ingeborg (een collega) had gestuurd. De pepernoten heb ik samen met mijn Franse huisgenootje Marine meteen opgegeten (ze vond ze erg lekker!). Daarnaast lag ook de maandelijkse brief van mijn oma weer op me te wachten waarin het reilen en zeilen van de familie van de Rakt en Baarle uitvoerig wordt besproken! Dus mijn gedachten waren al snel elders en dat essay was ik alweer vergeten.
Vorige week had ik herfstvakantie, daar was ik wel aan toe. Ik heb spijt dat ik het grootste deel van de vakantie heb geleerd voor het tentamen van vandaag, want ik had beter meer leukere dingen kunnen gaan doen (wist namelijk toch al van tevoren dat slecht zou gaan). Heb vooral in de weekenden toch nog wat leuke dingen gedaan. Het eerste weekend kwam mijn buurjongen Jeroen op bezoek en hebben we de standaard toeristische dingen (Eiffeltoren, Musée du Louvre, Père Lachaise, Panthéon, Notre Dame) gecombineerd met dingen die ik zelf nog niet gezien had, zoals Canal St. Martin dat heel mooi is tijdens de herfst, Parc des Buttes Chaumont en zijn we naar Opéra Garnier geweest. Dat laatste was echt geweldig! Net als La Comédie Française (cabaret en theater) kun je bij de opera een uur van tevoren in een rij aanschuiven om voor heel weinig geld een kaartje te kopen. Het goedkoopste kostte 10,- euro maar dan kon je waarschijnlijk niets zien, dus wij hadden gekozen voor een kaartje van 15,- euro en we zaten op een balkon op de 4e verdieping waardoor ik spontaan een beetje hoogtevrees kreeg. Het was een recital/concert met muziek van Mozart, Barber en Ravel en het was erg mooi! Minder mooi vond ik het plafond, beschilderd door Marc Chagall en dat totaal niet bij de rest van de omgeving past.
Na dit weekend begon het harde leven weer en moesten er dingen geregeld worden en moest er gestudeerd worden. Dinsdagochtend ben ik naar een soort overheidsinstelling gegaan om te vragen hoe het nu onderhand zit met mijn huurtoeslag. Tot mijn teleurstelling is dat in deze wereldstad niet beter geregeld dan in Nederland. Mocht eerst al ruim een uur in een lange rij wachten tot ik aan de balie geholpen kon worden en toen kreeg ik een nummertje en mocht ik nog een uur wachten om uiteindelijk een gesprek te hebben van hooguit drie minuten. Maar ik weet nu in ieder geval wel dat ze mijn documenten hebben ontvangen en dat ze ermee bezig zijn. Hoe lang dat “ermee bezig zijn” precies gaat duren konden ze niet vertellen, dus ik mag denk ik blij zijn als ik voor Kerst nog iets van de huurtoeslag zie. Verder moest ik ook de sukkels die bij Tele2 werken een flinke opdonder geven want we waren in juni al overeengekomen dat mijn abonnement per 1 september werd omgezet maar nu kreeg ik deze week weer een rekening binnen terwijl ik mijn Nederlandse nummer niet eens meer gebruik. Ben blij als ik van dat geregel af ben. Studeren in het buitenland is een hoop geregel en iedere keer komt er weer een ander probleem om de hoek kijken!
Vrijdagavond hoefde ik even niet te studeren want toen ging ik met een groep Erasmusstudenten griezelen in Disneyland. Het was fantastisch en betoverend en “I looked my eyes out” zoals ik zelf heel slim zei. Ik zou graag een keer overdag teruggaan want ondanks de vele lichtjes was het over het algemeen vrij donker en kon ik weinig van het park zien. Het voelde aan de ene kant wel een beetje aan alsof ik vreemdging omdat ik naast een bad-mens (zie vorige blog) ook echt een Efteling-mens ben, en ik met mijn bezoek aan Disneyland de Efteling bedroog. Toch viel Disneyland qua omvang en attracties een ietsiepietsie tegen. Ik denk vooral dat het komt doordat mijn verwachtingen na 21 jaar nogal waren opgelopen. Maar de attracties lijken veel op de attracties in Nederlandse pretparken en ik stoorde me een beetje aan de massaliteit ervan. Het was zo druk dat overal (of misschien is het altijd wel zo) zoveel mogelijk karretjes en voertuigen in de attracties werden ingezet. Dus zo zit je in de Efteling in de Fata Morgana en kun je nauwelijks de boot voor je of achter je zien en zo bots je in Disneyland in Pirates of the Caribbean met je boot op de voorgangers omdat er veel te veel boten zijn ingezet. Of zo schiet je in Bobbejaanland in alle rust slechte cowboys neer met je rode pistool terwijl hier in de Buzz Lightyear Laser Blast op nog geen meter afstand links en rechts van je andere mensen ook aan het schieten zijn. Verder vond ik het jammer dat er erg weinig natuur in het park was. Maar zoals ik al zei, misschien valt het overdag allemaal wel mee dus ik ga er zeker nog een keer heen, mensen die zich aanbieden om mee te gaan moeten maar even iets laten weten!
Deze week ga ik even rustig aan doen (haha ja ik ken mezelf, dat gaat dus niet gebeuren). Vooral het huishouden even bijwerken want heb door dat tentamen alles laten liggen. Boodschappen doen (want van alleen een stuk beschimmelde brie kan ik niet leven), de was doen (want mijn sokken zijn op), en mijn kamer en de badkamer poetsen. Dit weekend komen namelijk ook de leidinggevenden (paps en mams) op bezoek dus dan moet het er wel spic en span uitzien natuurlijk.
En ik blijf me iedere keer erover verbazen maar wat gaat de tijd toch snel, het is al weer november; nog maar anderhalve maand en dan is het alweer kerstvakantie!
Beaucoup de bisous et à bientôt
Rachelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
