Printemps à Paris
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
21 Maart 2015 | Frankrijk, Parijs
En, nee dan heb ik het niet over dat poepchique warenhuis, maar over aangenamere temperaturen, vogels, langere dagen, picknicken in Jardin des Plantes, een boek lezen in Jardin du Luxembourg en met je snoet in de zon! Veel van dat alles heeft deze hardwerkende student echter nog niet kunnen doen, omdat ze zichzelf in zonlichtloze (weliswaar adembenemende) bibliotheken moest opsluiten vanwege de presentaties op school. Nu deze na drie lange weken achter de rug zijn, kan ik eindelijk weer even relaxen, alleen jammer dat net de zon hetzelfde besloten heeft en zich de komende tijd niet veel zal laten zien. Over de zon gesproken, iemand in Nederland iets gezien van de zonsverduistering?
Veel heb ik de afgelopen tijd niet meegemaakt, zoals jullie zullen begrijpen (want bibliotheken zijn niet zo spannend, of misschien toch wel maar daar kom ik straks even op terug ;)). Dus het enige wat een beetje de moeite waard is om te vertellen, gaat over de voorjaarsvakantie van bijna vier weken geleden die wat mij betreft veel langer had mogen duren. Maandagochtend kwam mijn wederhelft Carlijn mij bezoeken. Omdat ik de natuur echt mis, stonden er vooral veel parken op de planning. Rond 10 uur heb ik ze opgehaald van Gare du Nord en zijn we bij mij om de hoek muntthee gaan drinken in La Grande Mosquée de Paris en hebben we uiteraard ook wat van de zoete lekkernijen geproefd. Daarna zijn we gaan lunchen in Parc de Bercy, waar ik nog nooit eerder was geweest maar het was een vrij mooi park. Alleen is het jammer dat in alle parken het water uit de bassins en de fonteinen is gehaald vanwege eventuele vorst. Daarna hebben we door de Promenade plantée gelopen waar ik zelf iets meer van had verwacht, maar misschien dat het in de zomer mooier erbij ligt. Vanuit daar zijn we met de metro naar Canal St. Martin gegaan en zijn we net op tijd ergens een cafeetje binnengestapt om iets te drinken omdat het op dat moment enorm begon te stormen. De ober vroeg wel twee keer waar mijn schoenen vandaan kwamen, omdat ie ze zo leuk vond. Helaas voor hem komen ze uit Nederland! Toen de storm was gaan liggen hebben we de metro naar Montmartre gepakt. We waren trots op onszelf omdat we voldoende wilskracht hadden om niets te kopen in de bekende chocoladewinkel in het straatje dat naar de Sacre Coeur leidt: ‘Maison Georges Larnicol’. Ze hebben er binnen de Notre Dame, de Eiffeltoren, de Arc de Triomphe en een heel schip van chocolade staan. Helaas bezweken we op de terugweg bij ‘La Cure Gourmande’ – een winkel die door heel Frankrijk zit – waar we een paar koekjes hebben gekocht. We hebben nog even “boven” in Montmartre rondgelopen en hebben toevallig ook nog de groentewinkel gespot uit de film Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Daarna de metro naar het Louvre gepakt, omdat het daar zo mooi is als het begint te schemeren én omdat we van plan waren om een foto te maken op dezelfde plaats als waar we vier jaar geleden ook een foto hadden gemaakt. Helaas ging dat niet door omdat ze juist op die plaats een of ander bouwwerk in elkaar aan het zetten waren. Via de Comédie Française zijn we naar de Avenue de l’Opéra gelopen om de bus naar huis te nemen. Bij de Comédie Française zagen we dat de volgende avond “Le Misanthrope” van Molière opgevoerd zou worden, dus daar wilden we allebei wel heel graag heen. We waren pas rond een uur of 8 thuis en toen hebben we pannenkoeken gegeten en later op de avond nog een film gekeken en pinda’s gebakken, want dat laatste is een echte traditie.
De volgende dag hebben we ’s ochtends de bus gepakt naar de Notre Dame, waar we even naar binnen zijn gegaan en een kaarsje hebben opgestoken. Helaas was de rij om naar boven te gaan al te lang dus dat hebben we maar niet gedaan. In plaats daarvan zijn we naar Sainte Chapelle gegaan, waar we eerst nog moeilijkheden met de beveiliging hadden omdat Carlijn een metalen vork in haar tas had die niet mee naar binnen mocht (omdat op hetzelfde terrein ook het justitiegebouw zit). Dus na de vork verstopt te hebben mochten we eindelijk het glas in lood van de Sainte Chapelle bewonderen en zijn we ook even de rechtbank binnengegaan om door de monumentale gangen te struinen en de véle politieagenten in sexy uniformen stiekem na te kijken. Toen zijn we richting Quartier Latin gelopen en hebben we ondertussen nog een groep Hollanders de weg naar de Notre Dame gewezen, iets wat ik normaal niet snel doe maar ze waren erg dankbaar dus het gaf wel voldoening. In Quartier Latin hebben we voor 25,- totaal (nee, niet per persoon) heerlijk mosselen gegeten met frietjes en een gratis aperitief. Met volle magen zijn we naar Rue Rivoli gegaan (niet om te shoppen!) maar ik wilde Carlijn de kunstenaarsateliers laten zien van ‘Aftersquat’ en ik wilde er zelf ook nog eens graag heen. Er is veel veranderd sinds ik er voor het laatst ben geweest en ik heb weer een aantal werken gespot die ik echt heel mooi vind en ik later wel in mijn woonkamer zou willen hebben, dus van deze kunstenaars heb ik de kaartjes meegenomen en als ik later genoeg centjes heb dan weet ik wat ik er mee ga doen!
Na de kunstzinnige intermezzo zijn we even het Pantheon binnengeglipt (om gratis naar de wc te gaan) en toen doorgelopen naar de Sorbonne waar Carlijn met mijn studentenkaart even binnen rond heeft kunnen kijken. Daarna hebben we thee gedronken in Jardin du Luxembourg en zijn we naar huis gelopen om snel even wat stokbrood te eten en dan richting La Comédie Française te gaan voor het toneelstuk. Iedere avond verkopen ze daar een uur van tevoren kaartjes voor 5,- met beperkt zicht, maar om niet de allerslechtste plaatsen te hebben kun je het beste om half 7 al in de rij gaan staan. Maar het wachten was niet erg, want we hadden onze koekjes van La Cure Gourmande nog die we toen lekker opgegeten hebben. (Even een voetnoot, het komt misschien nu op jullie over alsof we altijd en overal aan het eten zijn, en dat klopt eigenlijk ook wel ;)). Het toneelstuk was geweldig en de hoofdrolspeler was ontzettend knap! We kregen echt waar voor ons geld want we konden het toneel voor het grootste deel gewoon zien en bovendien waren we pas rond een uur of 12 thuis. Toen hebben we nog gebrainstormd over waar we deze zomer op vakantie zouden kunnen gaan. We wilden in eerste instantie een Pride-and-prejudice-tour maken in Groot-Brittannië en alle plaatsten aandoen uit de recentste filmversie, maar dat zou te duur worden dus moesten we iets anders verzinnen. Vanalles kwam voorbij: roadtrip Frankrijk, fietsvakantie Nederland/België, Boedapest, Wenen, Praag, Kopenhagen, Barcelona, IJsland, bedevaart naar Santiago de Compostella, zelfs de Faeröer eilanden. Maar het meeste is allemaal boven ons budget en ik wil liefst wel ergens heen waar ze geen Nederlands praten en waar het niet regent dus als iemand tips heeft laat het maar weten.
De volgende dag zijn we wat later opgestaan en zijn we naar de Pinacothèque gegaan waar je tot juni, geloof ik, naar de tentoonstelling kunt met werken van Gustave Klimt. Tot mijn verbazing stond daar óók weer een rij (waarom gaan die toeristen niet ergens anders heen?!) dus na een uur konden we pas binnen. Vond de tentoonstelling eigenlijk een beetje tegenvallen. Ik had namelijk meer werken van Klimt verwacht uit zijn “gouden periode”, dat doet de poster tenminste vermoeden, maar er hing er maar één tot mijn teleurstelling, en de rest is helaas in Wenen gebleven. Heb van meerdere medestudenten gehoord dat het voor hen ook tegenviel. Dus houd je niet van kunst en wil je liever je 11,50 (studententarief!) aan iets leuks uitgeven, ga dan niet naar de Pinacotèque. Niet dat ik het niet leuk vond om samen met Carlijn naar de tentoonstelling te gaan, maar het is in ieder geval geen absolute aanrader. Na de tentoonstelling knorden onze magen alweer dus nadat we even snel La Madaleine hebben bezichtigd, zijn we in de wijk St. Germain des Prés crêpes gaan eten bij mijn “stamcrêperie”. Daarna hebben we even rondgekeken in een kunstboekenwinkel en toen was het alweer tijd om mijn moeder op te halen van Gare du Nord. We hebben bij mij thuis gegeten en hebben ’s avond nog een wandeling gemaakt van Place de la République naar Place de la Bastille om ze een beetje de indruk te geven hoe la Marche Républicaine ongeveer geweest moest zijn. Bij Place de la Republique kregen we al een goede indruk omdat het beeld nog steeds is volgeschreven met “je-suis-charlie-leuzen” en er een hoop kaarsjes staan. Uiteindelijk toch nog wel weer veel gelopen dus ’s avonds voor de rest niet meer veel gedaan.
Donderdag stond Musée d’Orsay op de planning omdat mama en Carlijn daar allebei graag heen willen en je kent mij: ik zeg nooit nee tegen Musée d’Orsay. Eindelijk heb ik er de bekende werken van Courbet kunnen zien (die afdeling was op de donderdagavonden dat ik ben geweest altijd afgesloten – waarschijnlijk vanwege de restauratie van “L’atelier” – die je daar live kunt bijwonen). En ook Un enterrement à Ornans et L’origine du monde (zoek maar op voor de niet kunstkenners). ’s Middags Carlijn naar het station gebracht en teruggegaan naar Musée d’Orsay gegaan om m’n moeder op te pikken. Toen thuis even een kommetje snert gegeten die oma had meegegeven – dat was echt heel lekker en lang geleden! Even uitgerust en rond een uur of half 9 naar een Indisch restaurant gegaan 10 meter verderop in mijn straat; de curry was echt verrukkelijk!
Vrijdag zou het zonnig weer worden dus veel buitenactiviteiten op de planning. ’s Ochtends zijn we eerst richting de Eifeltoren gegaan om Pont Bir Hakeim te zien en om Île aux Cygnes te kunnen komen, een kunstmatig eiland in de Seine dat eerst als dijk functioneerde. Aan het einde van dit eiland staat een replica van het Vrijheidsbeeld met de data van de Franse revolutie en de Amerikaanse onafhankelijkheid op het boek. Toen naar Place du Trocadéro gegaan, dat ligt in de as van de Eiffeltoren. Een hele hoop zwendelaars gepasseerd toen we daar naar boven liepen. Je kent ze wel, die mannen met 3 bekertjes en 1 balletje… Nuff said? Daarna hebben we geluncht in Parc Monceau. Ook een heel mooi park, maar ook hier was het water verdwenen dus dat zag er een beetje kaal uit en we werden bijna omvergelopen door de tientallen joggers. Vanuit daar via La Madeleine en Eglise St. Augustin richting Gare St. Lazare gelopen om bij de Hema wat spulletjes te halen. Daarna nog even bij St. Sulpice binnengesprongen en via Jardin du Luxembourg naar huis gelopen om snel even wat te eten en opnieuw naar “Le Misanthrope” in de Comédie Française te gaan, want ons mam wilde dat stuk ook wel eens zien en ik vond het ook geweldig dus ik had er uiteraard geen bezwaar tegen om er twee keer naartoe te gaan. Het was wederom geweldig en de hoofdrolspeler was nog steeds ontzettend knap!
Zaterdagochtend met gevaar voor eigen leven en vooral voor die van onze portemonnees naar de Marché aux puces de Saint-Ouen gegaan in de banlieue. Gevaar voor het leven van onze portemonnees omdat we vanuit de metrohalte een eindje moesten lopen naar deze rommelmarkt en al was het klaarlichte dag, ik voelde me echt niet veilig en had het idee dat ik ieder moment gerold zou kunnen worden. Het is er totaal anders dan in het centrum van Parijs en ik ben blij dat ik daar niet woon! Enfin, ieder weekend is daar een overdekte rommelmarkt en moeders houdt van rommelmarkten dus we gingen kijken of het iets was. Een aantal leuke dingetjes gezien en rond een uur of twaalf richting Quartier Latin gegaan om daar te lunchen. ’S Middags zijn we naar Musée de l’Orangerie gegaan omdat het buiten nogal fris was. ‘s Avonds Shino en haar roomies (die dat weekend ook in Parijs waren) opgepikt om een avondje te gaan stappen. Ik wilde zelf ook heel graag een keer naar een echte club in Parijs en omdat in La Machine du Moulin Rouge een hele avond techno gedraaid zou worden, zijn we naar Wanderlust gegaan, vlakbij Gare d’Austerlitz. Neem vooral genoeg geld mee als je naar zo’n club gaat. Entree: 10,-, garderobe 2,- en dan ben je nog niet eens begonnen. Of je moet rijk zijn óf je moet al zo ver heen zijn dat het niet uitmaakt dat je voor een wijntje 8,- euro en voor een ander drankje al snel 10,- moet dokken, maar als je een nuchtere, arme student bent is het niet zo prettig om een glas wijn te drinken waarvoor je in de supermarkt 4 flessen voor had kunnen kopen! Nu weet ik ook meteen waarom het meisje van de 6e verdieping zei dat ze nooit drinkt als ze daar gaat stappen maar wel van te voren een paar glazen wodka drinkt. Shino en haar vrienden hadden in de club zelf voor 150,- euro een fles wodka gekocht en die gemixt met sprite, maar ik ben niet meer zo van de sterke drank dus ik heb het bij wijn gehouden. Volgens mij kwam ik nuchterder thuis dan dat ik vertrokken was. In ieder geval geen kater, dus dat was wel een voordeel.
Zondagochtend mijn moeder naar het station gebracht en ’s middags nog even door het Louvre gesjeest met Shino en haar vrienden om de hoogtepunten (Mona Lisa uiteraard, Venus de Milo, Radeau de la Méduse, Le Serment des Horaces, La liberté guidant le peuple, La victoire de Samothrace etc. etc.) en de Egyptische afdeling te bewonderen. En ook al waren we er maar een halve middag, ik was helemaal gesloopt na deze rondleiding. En eigenlijk ben ik altijd gesloopt als ik het Louvre heb bezocht; het is gewoon te groot. ’s Avonds met mijn neus in de boeken gedoken en vanaf toen had ik drie weken geen sociaal leven meer. Maar eigenlijk was het zo erg nog niet. Ik heb ineens een interesse ontwikkeld in 19e-eeuwse historiestukken en ook begon het te kriebelen om misschien toch niet een onderzoeksmaster te gaan doen en uiteindelijk te promoveren, vooral toen ik onderzoek deed in ‘L’Institut National d’Histoire de l’Art’ en een boek uit 1766 in mijn handen had!
De presentaties gingen gelukkig allemaal goed en donderdagavond ben ik in het chinatown van Parijs (13e arrondissement) Vlaamse frietjes gaan eten – ja, zo’n combinatie China/België bestaat – om mezelf te trakteren op het harde werken van de afgelopen drie weken. En eindelijk een keer mijn zaterdag niet in de bieb vertoeven maar lekker op mijn kamer en een echte lazy-Sunday!
Aangezien het warmer weer wordt, de rijen langer worden bij de musea en de straten weer vol beginnen te geraken met fotograferende toeristen; hier even een kort lijstje met tips en tricks voor mensen die deze lente/zomer nog van plan zijn om naar Parijs te komen.
- Mijd musea als je maar een weekendje gaat. Als je van tevoren geen tickets hebt gekocht sta je vaak al een uur in de rij en de grote, bekende musea kunnen zo heel je dag opslokken (Louvre, Musée d’Orsay, Musée National d’Art Moderne - Centre Pompidou, Le Grand Palais). Tenzij je er speciaal voor komt natuurlijk, maar anders is het zonde van je tijd. Als je toch iets cultureels wilt doen, kun je beter naar een kleiner museum gaan. Hier is een lijstje http://www.historisch-toerisme-bureau.nl/artikelen/kleineremuseaparijs.htm, Musée de l’Orangerie en Musée Marmottan Monet zijn ook goed te doen. Het Petit Palais is altijd en voor iedereen gratis (tijdelijke tentoonstellingen uitgezonderd), maar zo petit is het niet.
- Pak de bus in plaats van de metro. Veel mensen durven niet met de bus te gaan omdat er zoveel verschillende lijnen zijn en het er ingewikkeld uitziet. Maar het is hartstikke simpel en je ziet tenminste nog iets van de stad.
- Ga eens niet naar de Eiffeltoren, vooral als je er al vaker geweest bent. Als het voor een uitzicht over Parijs is, heb je vanuit de Arc de Triomphe, de Notre Dame en Centre Pompidou ook een heel mooi uitzicht (en gratis tot 25 jaar). En anders heb je vanaf Montmartre/Sacre Coeur een mooi en gratis uitzicht over Parijs of vanuit de Tour de Montparnasse (zelfde prijs als de Eiffeltoren geloof ik). Misschien is die toren niet zo romantisch, maar de Parijzenaren zeggen wel dat je vanuit daar het mooiste uitzicht hebt over de stad (omdat je zelf het lelijke gebouw niet ziet). Als het voor een lunch/picknick is op de Champ-de-Mars ben je ook daar niet aan het goede adres. Als je zelf geen lunch hebt meegenomen is het daar veel te duur. (Ik ken iemand die daar 8,- euro betaalde voor een crêpe met nutella en banaan, dat is echt veel te duur!) Verder irriteer ik me heel erg aan de straatverkopers die om de haverklap vragen of je iets wilt kopen. Dus als je ergens rustig en goedkoper wilt gaan zitten kun je beter naar een ander park gaan.
- Wil je natuur zien maar hou je niet van geometrische tuinen? Ga dan naar Bois de Vincennes of Bois de Boulogne aan de rand van Parijs. Allebei wel gedeeltelijk aangelegd natuurlijk, maar ze zijn redelijk groot, dus je hebt er iets meer adem- en beweegruimte dan in de overbevolkte parken in de stad als het mooi weer is.
- Een wijk die ik persoonlijk heel gezellig vind, is Le Marais in het centrum van Parijs. Dus mocht je een keer iets anders willen dan Quartier Latin of Montmartre, ga dan daarheen. Hier zitten ook een aantal kleinere musea waar ik het over had.
Dit was het weer even voor de komende tijd. Ik hoop dat bij jullie alles net zo goed gaat als hier en tot snel!
X
Rachelle
Veel heb ik de afgelopen tijd niet meegemaakt, zoals jullie zullen begrijpen (want bibliotheken zijn niet zo spannend, of misschien toch wel maar daar kom ik straks even op terug ;)). Dus het enige wat een beetje de moeite waard is om te vertellen, gaat over de voorjaarsvakantie van bijna vier weken geleden die wat mij betreft veel langer had mogen duren. Maandagochtend kwam mijn wederhelft Carlijn mij bezoeken. Omdat ik de natuur echt mis, stonden er vooral veel parken op de planning. Rond 10 uur heb ik ze opgehaald van Gare du Nord en zijn we bij mij om de hoek muntthee gaan drinken in La Grande Mosquée de Paris en hebben we uiteraard ook wat van de zoete lekkernijen geproefd. Daarna zijn we gaan lunchen in Parc de Bercy, waar ik nog nooit eerder was geweest maar het was een vrij mooi park. Alleen is het jammer dat in alle parken het water uit de bassins en de fonteinen is gehaald vanwege eventuele vorst. Daarna hebben we door de Promenade plantée gelopen waar ik zelf iets meer van had verwacht, maar misschien dat het in de zomer mooier erbij ligt. Vanuit daar zijn we met de metro naar Canal St. Martin gegaan en zijn we net op tijd ergens een cafeetje binnengestapt om iets te drinken omdat het op dat moment enorm begon te stormen. De ober vroeg wel twee keer waar mijn schoenen vandaan kwamen, omdat ie ze zo leuk vond. Helaas voor hem komen ze uit Nederland! Toen de storm was gaan liggen hebben we de metro naar Montmartre gepakt. We waren trots op onszelf omdat we voldoende wilskracht hadden om niets te kopen in de bekende chocoladewinkel in het straatje dat naar de Sacre Coeur leidt: ‘Maison Georges Larnicol’. Ze hebben er binnen de Notre Dame, de Eiffeltoren, de Arc de Triomphe en een heel schip van chocolade staan. Helaas bezweken we op de terugweg bij ‘La Cure Gourmande’ – een winkel die door heel Frankrijk zit – waar we een paar koekjes hebben gekocht. We hebben nog even “boven” in Montmartre rondgelopen en hebben toevallig ook nog de groentewinkel gespot uit de film Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Daarna de metro naar het Louvre gepakt, omdat het daar zo mooi is als het begint te schemeren én omdat we van plan waren om een foto te maken op dezelfde plaats als waar we vier jaar geleden ook een foto hadden gemaakt. Helaas ging dat niet door omdat ze juist op die plaats een of ander bouwwerk in elkaar aan het zetten waren. Via de Comédie Française zijn we naar de Avenue de l’Opéra gelopen om de bus naar huis te nemen. Bij de Comédie Française zagen we dat de volgende avond “Le Misanthrope” van Molière opgevoerd zou worden, dus daar wilden we allebei wel heel graag heen. We waren pas rond een uur of 8 thuis en toen hebben we pannenkoeken gegeten en later op de avond nog een film gekeken en pinda’s gebakken, want dat laatste is een echte traditie.
De volgende dag hebben we ’s ochtends de bus gepakt naar de Notre Dame, waar we even naar binnen zijn gegaan en een kaarsje hebben opgestoken. Helaas was de rij om naar boven te gaan al te lang dus dat hebben we maar niet gedaan. In plaats daarvan zijn we naar Sainte Chapelle gegaan, waar we eerst nog moeilijkheden met de beveiliging hadden omdat Carlijn een metalen vork in haar tas had die niet mee naar binnen mocht (omdat op hetzelfde terrein ook het justitiegebouw zit). Dus na de vork verstopt te hebben mochten we eindelijk het glas in lood van de Sainte Chapelle bewonderen en zijn we ook even de rechtbank binnengegaan om door de monumentale gangen te struinen en de véle politieagenten in sexy uniformen stiekem na te kijken. Toen zijn we richting Quartier Latin gelopen en hebben we ondertussen nog een groep Hollanders de weg naar de Notre Dame gewezen, iets wat ik normaal niet snel doe maar ze waren erg dankbaar dus het gaf wel voldoening. In Quartier Latin hebben we voor 25,- totaal (nee, niet per persoon) heerlijk mosselen gegeten met frietjes en een gratis aperitief. Met volle magen zijn we naar Rue Rivoli gegaan (niet om te shoppen!) maar ik wilde Carlijn de kunstenaarsateliers laten zien van ‘Aftersquat’ en ik wilde er zelf ook nog eens graag heen. Er is veel veranderd sinds ik er voor het laatst ben geweest en ik heb weer een aantal werken gespot die ik echt heel mooi vind en ik later wel in mijn woonkamer zou willen hebben, dus van deze kunstenaars heb ik de kaartjes meegenomen en als ik later genoeg centjes heb dan weet ik wat ik er mee ga doen!
Na de kunstzinnige intermezzo zijn we even het Pantheon binnengeglipt (om gratis naar de wc te gaan) en toen doorgelopen naar de Sorbonne waar Carlijn met mijn studentenkaart even binnen rond heeft kunnen kijken. Daarna hebben we thee gedronken in Jardin du Luxembourg en zijn we naar huis gelopen om snel even wat stokbrood te eten en dan richting La Comédie Française te gaan voor het toneelstuk. Iedere avond verkopen ze daar een uur van tevoren kaartjes voor 5,- met beperkt zicht, maar om niet de allerslechtste plaatsen te hebben kun je het beste om half 7 al in de rij gaan staan. Maar het wachten was niet erg, want we hadden onze koekjes van La Cure Gourmande nog die we toen lekker opgegeten hebben. (Even een voetnoot, het komt misschien nu op jullie over alsof we altijd en overal aan het eten zijn, en dat klopt eigenlijk ook wel ;)). Het toneelstuk was geweldig en de hoofdrolspeler was ontzettend knap! We kregen echt waar voor ons geld want we konden het toneel voor het grootste deel gewoon zien en bovendien waren we pas rond een uur of 12 thuis. Toen hebben we nog gebrainstormd over waar we deze zomer op vakantie zouden kunnen gaan. We wilden in eerste instantie een Pride-and-prejudice-tour maken in Groot-Brittannië en alle plaatsten aandoen uit de recentste filmversie, maar dat zou te duur worden dus moesten we iets anders verzinnen. Vanalles kwam voorbij: roadtrip Frankrijk, fietsvakantie Nederland/België, Boedapest, Wenen, Praag, Kopenhagen, Barcelona, IJsland, bedevaart naar Santiago de Compostella, zelfs de Faeröer eilanden. Maar het meeste is allemaal boven ons budget en ik wil liefst wel ergens heen waar ze geen Nederlands praten en waar het niet regent dus als iemand tips heeft laat het maar weten.
De volgende dag zijn we wat later opgestaan en zijn we naar de Pinacothèque gegaan waar je tot juni, geloof ik, naar de tentoonstelling kunt met werken van Gustave Klimt. Tot mijn verbazing stond daar óók weer een rij (waarom gaan die toeristen niet ergens anders heen?!) dus na een uur konden we pas binnen. Vond de tentoonstelling eigenlijk een beetje tegenvallen. Ik had namelijk meer werken van Klimt verwacht uit zijn “gouden periode”, dat doet de poster tenminste vermoeden, maar er hing er maar één tot mijn teleurstelling, en de rest is helaas in Wenen gebleven. Heb van meerdere medestudenten gehoord dat het voor hen ook tegenviel. Dus houd je niet van kunst en wil je liever je 11,50 (studententarief!) aan iets leuks uitgeven, ga dan niet naar de Pinacotèque. Niet dat ik het niet leuk vond om samen met Carlijn naar de tentoonstelling te gaan, maar het is in ieder geval geen absolute aanrader. Na de tentoonstelling knorden onze magen alweer dus nadat we even snel La Madaleine hebben bezichtigd, zijn we in de wijk St. Germain des Prés crêpes gaan eten bij mijn “stamcrêperie”. Daarna hebben we even rondgekeken in een kunstboekenwinkel en toen was het alweer tijd om mijn moeder op te halen van Gare du Nord. We hebben bij mij thuis gegeten en hebben ’s avond nog een wandeling gemaakt van Place de la République naar Place de la Bastille om ze een beetje de indruk te geven hoe la Marche Républicaine ongeveer geweest moest zijn. Bij Place de la Republique kregen we al een goede indruk omdat het beeld nog steeds is volgeschreven met “je-suis-charlie-leuzen” en er een hoop kaarsjes staan. Uiteindelijk toch nog wel weer veel gelopen dus ’s avonds voor de rest niet meer veel gedaan.
Donderdag stond Musée d’Orsay op de planning omdat mama en Carlijn daar allebei graag heen willen en je kent mij: ik zeg nooit nee tegen Musée d’Orsay. Eindelijk heb ik er de bekende werken van Courbet kunnen zien (die afdeling was op de donderdagavonden dat ik ben geweest altijd afgesloten – waarschijnlijk vanwege de restauratie van “L’atelier” – die je daar live kunt bijwonen). En ook Un enterrement à Ornans et L’origine du monde (zoek maar op voor de niet kunstkenners). ’s Middags Carlijn naar het station gebracht en teruggegaan naar Musée d’Orsay gegaan om m’n moeder op te pikken. Toen thuis even een kommetje snert gegeten die oma had meegegeven – dat was echt heel lekker en lang geleden! Even uitgerust en rond een uur of half 9 naar een Indisch restaurant gegaan 10 meter verderop in mijn straat; de curry was echt verrukkelijk!
Vrijdag zou het zonnig weer worden dus veel buitenactiviteiten op de planning. ’s Ochtends zijn we eerst richting de Eifeltoren gegaan om Pont Bir Hakeim te zien en om Île aux Cygnes te kunnen komen, een kunstmatig eiland in de Seine dat eerst als dijk functioneerde. Aan het einde van dit eiland staat een replica van het Vrijheidsbeeld met de data van de Franse revolutie en de Amerikaanse onafhankelijkheid op het boek. Toen naar Place du Trocadéro gegaan, dat ligt in de as van de Eiffeltoren. Een hele hoop zwendelaars gepasseerd toen we daar naar boven liepen. Je kent ze wel, die mannen met 3 bekertjes en 1 balletje… Nuff said? Daarna hebben we geluncht in Parc Monceau. Ook een heel mooi park, maar ook hier was het water verdwenen dus dat zag er een beetje kaal uit en we werden bijna omvergelopen door de tientallen joggers. Vanuit daar via La Madeleine en Eglise St. Augustin richting Gare St. Lazare gelopen om bij de Hema wat spulletjes te halen. Daarna nog even bij St. Sulpice binnengesprongen en via Jardin du Luxembourg naar huis gelopen om snel even wat te eten en opnieuw naar “Le Misanthrope” in de Comédie Française te gaan, want ons mam wilde dat stuk ook wel eens zien en ik vond het ook geweldig dus ik had er uiteraard geen bezwaar tegen om er twee keer naartoe te gaan. Het was wederom geweldig en de hoofdrolspeler was nog steeds ontzettend knap!
Zaterdagochtend met gevaar voor eigen leven en vooral voor die van onze portemonnees naar de Marché aux puces de Saint-Ouen gegaan in de banlieue. Gevaar voor het leven van onze portemonnees omdat we vanuit de metrohalte een eindje moesten lopen naar deze rommelmarkt en al was het klaarlichte dag, ik voelde me echt niet veilig en had het idee dat ik ieder moment gerold zou kunnen worden. Het is er totaal anders dan in het centrum van Parijs en ik ben blij dat ik daar niet woon! Enfin, ieder weekend is daar een overdekte rommelmarkt en moeders houdt van rommelmarkten dus we gingen kijken of het iets was. Een aantal leuke dingetjes gezien en rond een uur of twaalf richting Quartier Latin gegaan om daar te lunchen. ’S Middags zijn we naar Musée de l’Orangerie gegaan omdat het buiten nogal fris was. ‘s Avonds Shino en haar roomies (die dat weekend ook in Parijs waren) opgepikt om een avondje te gaan stappen. Ik wilde zelf ook heel graag een keer naar een echte club in Parijs en omdat in La Machine du Moulin Rouge een hele avond techno gedraaid zou worden, zijn we naar Wanderlust gegaan, vlakbij Gare d’Austerlitz. Neem vooral genoeg geld mee als je naar zo’n club gaat. Entree: 10,-, garderobe 2,- en dan ben je nog niet eens begonnen. Of je moet rijk zijn óf je moet al zo ver heen zijn dat het niet uitmaakt dat je voor een wijntje 8,- euro en voor een ander drankje al snel 10,- moet dokken, maar als je een nuchtere, arme student bent is het niet zo prettig om een glas wijn te drinken waarvoor je in de supermarkt 4 flessen voor had kunnen kopen! Nu weet ik ook meteen waarom het meisje van de 6e verdieping zei dat ze nooit drinkt als ze daar gaat stappen maar wel van te voren een paar glazen wodka drinkt. Shino en haar vrienden hadden in de club zelf voor 150,- euro een fles wodka gekocht en die gemixt met sprite, maar ik ben niet meer zo van de sterke drank dus ik heb het bij wijn gehouden. Volgens mij kwam ik nuchterder thuis dan dat ik vertrokken was. In ieder geval geen kater, dus dat was wel een voordeel.
Zondagochtend mijn moeder naar het station gebracht en ’s middags nog even door het Louvre gesjeest met Shino en haar vrienden om de hoogtepunten (Mona Lisa uiteraard, Venus de Milo, Radeau de la Méduse, Le Serment des Horaces, La liberté guidant le peuple, La victoire de Samothrace etc. etc.) en de Egyptische afdeling te bewonderen. En ook al waren we er maar een halve middag, ik was helemaal gesloopt na deze rondleiding. En eigenlijk ben ik altijd gesloopt als ik het Louvre heb bezocht; het is gewoon te groot. ’s Avonds met mijn neus in de boeken gedoken en vanaf toen had ik drie weken geen sociaal leven meer. Maar eigenlijk was het zo erg nog niet. Ik heb ineens een interesse ontwikkeld in 19e-eeuwse historiestukken en ook begon het te kriebelen om misschien toch niet een onderzoeksmaster te gaan doen en uiteindelijk te promoveren, vooral toen ik onderzoek deed in ‘L’Institut National d’Histoire de l’Art’ en een boek uit 1766 in mijn handen had!
De presentaties gingen gelukkig allemaal goed en donderdagavond ben ik in het chinatown van Parijs (13e arrondissement) Vlaamse frietjes gaan eten – ja, zo’n combinatie China/België bestaat – om mezelf te trakteren op het harde werken van de afgelopen drie weken. En eindelijk een keer mijn zaterdag niet in de bieb vertoeven maar lekker op mijn kamer en een echte lazy-Sunday!
Aangezien het warmer weer wordt, de rijen langer worden bij de musea en de straten weer vol beginnen te geraken met fotograferende toeristen; hier even een kort lijstje met tips en tricks voor mensen die deze lente/zomer nog van plan zijn om naar Parijs te komen.
- Mijd musea als je maar een weekendje gaat. Als je van tevoren geen tickets hebt gekocht sta je vaak al een uur in de rij en de grote, bekende musea kunnen zo heel je dag opslokken (Louvre, Musée d’Orsay, Musée National d’Art Moderne - Centre Pompidou, Le Grand Palais). Tenzij je er speciaal voor komt natuurlijk, maar anders is het zonde van je tijd. Als je toch iets cultureels wilt doen, kun je beter naar een kleiner museum gaan. Hier is een lijstje http://www.historisch-toerisme-bureau.nl/artikelen/kleineremuseaparijs.htm, Musée de l’Orangerie en Musée Marmottan Monet zijn ook goed te doen. Het Petit Palais is altijd en voor iedereen gratis (tijdelijke tentoonstellingen uitgezonderd), maar zo petit is het niet.
- Pak de bus in plaats van de metro. Veel mensen durven niet met de bus te gaan omdat er zoveel verschillende lijnen zijn en het er ingewikkeld uitziet. Maar het is hartstikke simpel en je ziet tenminste nog iets van de stad.
- Ga eens niet naar de Eiffeltoren, vooral als je er al vaker geweest bent. Als het voor een uitzicht over Parijs is, heb je vanuit de Arc de Triomphe, de Notre Dame en Centre Pompidou ook een heel mooi uitzicht (en gratis tot 25 jaar). En anders heb je vanaf Montmartre/Sacre Coeur een mooi en gratis uitzicht over Parijs of vanuit de Tour de Montparnasse (zelfde prijs als de Eiffeltoren geloof ik). Misschien is die toren niet zo romantisch, maar de Parijzenaren zeggen wel dat je vanuit daar het mooiste uitzicht hebt over de stad (omdat je zelf het lelijke gebouw niet ziet). Als het voor een lunch/picknick is op de Champ-de-Mars ben je ook daar niet aan het goede adres. Als je zelf geen lunch hebt meegenomen is het daar veel te duur. (Ik ken iemand die daar 8,- euro betaalde voor een crêpe met nutella en banaan, dat is echt veel te duur!) Verder irriteer ik me heel erg aan de straatverkopers die om de haverklap vragen of je iets wilt kopen. Dus als je ergens rustig en goedkoper wilt gaan zitten kun je beter naar een ander park gaan.
- Wil je natuur zien maar hou je niet van geometrische tuinen? Ga dan naar Bois de Vincennes of Bois de Boulogne aan de rand van Parijs. Allebei wel gedeeltelijk aangelegd natuurlijk, maar ze zijn redelijk groot, dus je hebt er iets meer adem- en beweegruimte dan in de overbevolkte parken in de stad als het mooi weer is.
- Een wijk die ik persoonlijk heel gezellig vind, is Le Marais in het centrum van Parijs. Dus mocht je een keer iets anders willen dan Quartier Latin of Montmartre, ga dan daarheen. Hier zitten ook een aantal kleinere musea waar ik het over had.
Dit was het weer even voor de komende tijd. Ik hoop dat bij jullie alles net zo goed gaat als hier en tot snel!
X
Rachelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
