Tapas en sangria?

Ook naar Saint-Pierre-le-Moûtier was het toch weer iets verder dan verwacht. Op zich niet zo erg, want het wandelen ging goed en ook al deed het weer de hele dag een beetje raar (regen/zon/wind/regen/zon/onweer), ik kon nergens chagrijnig van worden. Oké, dat is niet helemaal waar. De laatste 2km begon het ineens te onweren en te regenen. Ik was al bij de straat waar ik moest zijn, maar die bleek oneeeeeeeeeeeeeeeeindig lang te zijn. Ik moest naar nummer 74 en tussen de huizen lagen gewoon ook nog hele weides en grasvlaktes, nouja zeg! Ondertussen werden mijn schoenen steeds natter en dacht ik aan de spullen in mijn rugzak, omdat ik te lui was om voor die laatste "meters" nog de regenhoes eroverheen te doen. Hoe ver kon nr. 74 nou immers zijn. Nou nog 2km dus, dat is dus dik 20 minuten in de regen lopen! Ik heb de straat meerdere malen vervloekt omdat hij zo lang was, maarja daar kan die straat ook niet veel aan doen. Toch besloot ik om hem de prijs FUCKINGKLOTEKUTSTRAAT te geven (excuse my french), want ik had het toen echt wel gehad.

Toen ik aankwam bij de refuge die wordt beheerd door een oud-pelgrim zat er al een Duitser (Marcus) aan een biertje en stond de andere pelgrim, Paul uit Heerlen, die ik in Nevers ook al was tegengekomen, al onder de douche. Van de superattente Marcus mocht ik daarna lekker douchen omdat ik helemaal doorweekt was. We kregen lekker eten en we werden daarna voor het buurtfeest uitgenodigd! Ik wilde eerst niet gaan omdat ik zo moe was, maar blijkbaar had al iemand naar mij gevraagd, dus ben toch maar gaan kijken met de rest! Toen kwam ik nog 2 vrouwen tegen die ik overdag had ontmoet toen ze plantjes uit de berm aan het plukken waren. Ik snapte niet goed wat het was, maar het zou in ieder geval hetzelfde smaken als groene asperges (zie foto).

Paul ga ik nog vaker tegenkomen, hij is een echte doorgewinterde pelgrim die al 4 keer in Santiago is aangekomen en ook veel andere routes door Frankrijk, Spanje en Portugal heeft gelopen. Hij vertelt, net als eigenlijk iedereen die ik sinds Vézelay ben tegengekomen, heel veel over Spanje. Hierdoor krijg ik enorm veel zin om al in Spanje te zijn, de grote steden (Pamplona, Burgos, León) te zien, andere nationaliteiten tegen te komen, de zon, de wijn en de tapas! Maar ik probeer dat nog enigzins te temperen aangezien dat nog 4 weken gaat duren!

Ik dacht wel altijd dat het na Vézelay appeltje eitje zou zijn wat betreft slaapplaatsen, maar dat valt vies tegen. Je moet nog steeds heel goed plannen en zoeken en je moet vaak óf heel weinig óf heel veel lopen om een beetje goed uit te komen met de slaapplaatsen. Volgende week is het Hemelvaart, gelukkig had ik daar aan gedacht en heb ik in ieder geval tot en met donderdag al iets vastgelegd. Er zitten wel 2 etappes bij van 38km dus dat wordt denk ik toch wel even doorbijten!
Ik begin in ieder geval al in zuidwestelijke richting te lopen, dus ik kan de tapas en de sangria al bijna ruiken!

Buenas noches!

-> en ik hoop dat ie buena is, want ik hoor nu al 1 van de heren in de kamer naast mij snurken!

P.S. @José, er loopt inderdaad wel een route door Frankrijk die iets meer richting de kust is. Dat zou dan via Parijs, Tours en Bordeaux zijn. Maar zoals ik zei, deze route wordt minder belopen dus de pelgrimsvoorzieningen zullen ook schaars zijn (en duurder). Bovendien zou je enkele dagen nodig hebben om Parijs en al haar voorsteden te doorkruisen en dit lijkt me als wandelaar/natuurliefhebber echt heen hel! + de Via Monastica die ik vanaf Enines/Namen heb gevolgd, sluit precies aan op de Via Campaniensis die je dan tot aan Vézelay kan volgen.

P.P.S @Karolien, er zijn inderdaad heel veel oude kapelletjes langs de route. De mooiste die ik tot nu toe heb gezien vond ik die in Préhy, daarvan heb ik een foto bij de 12-vragen-en-antwoorden-blog. En ik zal in het volgende reisverslag ook nog een foto van die dag toevoegen. Ook zie je op heel veel kruispunten een groot kruis op een voetstuk.