Koude douche
Door: Rachelle van den Broek
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
27 Juni 2017 | Spanje, Calzadilla de la Cueza
Over de ochtend kan ik kort zijn, dat was 20km doorstappen op een lang en recht zandpad dat pal naast de weg lag. Desalniettemin was het uitzicht over de gouden graanvelden weer prachtig. Perfect om de gedachtes in je volle hoofd weg te loodsen en je 4 uur te vermaken. In Carrión de los Condes at ik mijn lunch en deed ik wat boodschappen (chocolade en een banaan) want de volgende plaats was 18km verderop. Eerst een heel stuk op een asfvaltweg gelopen en na enige tijd een eindeloos zandpad op dat ooit is aangelegd door de Romeinen, zoals zoveel paden die ik tot nu toe bewandeld heb. Hoe gaaf is het dat mensen door de eeuwen heen hier gebruik van hebben gemaakt?!
Na 10km was er een pauzeplaats waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Toen kwamen er een aantal mensen aan die ik gisteren heb leren kennen. De Duitse Mathilde, een Duits koppel en een meisje uit Israël. Samen hebben we mijn chocolade en wat fruit gegeten. En liepen daarna verder omdat er donkere wolken onze kant op kwamen. Mathilde en ik liepen naast elkaar en waren gezellig aan het kletsen toen de eerste bliksemschichten een paar kilometer verderop de grond in boorden en de donder losbarstte. En dan loop je door een open veld met weinig bomen. Hmmm. Dachten we allebei hardop. Dat was niet zo handig. Na dit spektakel kregen we een koude douche. De regen kwam zo hard uit de wolken geschoten dat het zeer deed op mijn benen. Na 2 minuten sopte ik ook al in mijn schoenen, nog nooit was ik zó doorweekt! Het tempo schoot enorm omhoog terwijl de bliksem ons nog steeds achtervolgde. Ik heb serieus gedacht dat ik nog niet dood wilde, in ieder geval niet voordat ik Santiago heb bereikt. Maar de 3 tellen tussen de donder en de bliksem stelden me gerust (ook al is dat eigenlijk maar 1 km en doe ik 12 minuten over die afstand). Verder was het vooral een super ervaring en vond ik het geweldig om dit ook een keer meegemaakt te hebben en met soppende schoenen te lopen. Sorry maar ik kan gewoon nergens negatief over zijn!
Na een uurtje was het weer droog en kwamen we - heel typisch - langs een schuilplaats. We liepen snel door omdat we het niet koud wilden krijgen en een Duitse jongen die Chris heet sloot bij ons aan. De laatste kilometers waren zwaar omdat de schoenen nu zwaarder waren. En toen we de albergue in zicht hadden werden we nog een keer getrakteerd op een flinke bui om de laatste droge plekjes ook nat te maken. Ik vond het vooral vervelend voor de albergue dat we alles nat en vies maakten.
Er was maar 1 douche voor 34 man en Chris was snel voor mij de douche in geschoten dus ik stond bibberend te wachten en te dromen over een hete douche - terwijl ik de afgelopen dagen iedere dag onder een koude douche heb gestaan om af te koelen. Ik heb volgens mij nog nooit zo snel gedoucht, want het water was koud. Brrr! Mijn zin om een handwas te doen met dit weer was compleet verdwenen dus ik besloot maar te betalen voor een was-
en droogbeurt van mijn kleren, wat volgens mij ook geen overbodige luxe is! Daarna goed mijn voeten verzorgd want mijn linkerhak heeft nu weer een enorm gat vanwege de blaar. En omdat mijn voeten nog niet genoeg op een slagveld lijken, ben ik gisteren in beide voeten gebeten door een kreng van een hond. Ik weet nog dat ik moest lachen toen Paul in Frankrijk mij vertelde dat hij zijn wandelstok voornamelijk had om de honden van zich af te houden. "Ik ben zo'n grote dierenvriend, dat overkomt mij nooit" dacht ik toen. Ondertussen is het al 3x gebeurd en had ik gisteren de pech dat ik slippers aan had in plaats van mijn stevige wandelschoenen. Gelukkig is er alleen een stukje huid weg en meer niet!
Om op te warmen heb ik koffie gedronken met een Bulgaar die mij al kende (er gaan blijkbaar al verhalen de ronde over die Nederlandse meid haha!) en zometeen gaan we met z'n allen iets WARMS eten. Nu kruip ik nog even mijn slaapzak in om het weer een beetje warm te krijgen. Naakt tegen elkaar aankruipen werkt ook, maar er is geen sexy pelgrim die daarvoor in aanmerking komt.
Warme groetjes,
Rachelle
Na 10km was er een pauzeplaats waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Toen kwamen er een aantal mensen aan die ik gisteren heb leren kennen. De Duitse Mathilde, een Duits koppel en een meisje uit Israël. Samen hebben we mijn chocolade en wat fruit gegeten. En liepen daarna verder omdat er donkere wolken onze kant op kwamen. Mathilde en ik liepen naast elkaar en waren gezellig aan het kletsen toen de eerste bliksemschichten een paar kilometer verderop de grond in boorden en de donder losbarstte. En dan loop je door een open veld met weinig bomen. Hmmm. Dachten we allebei hardop. Dat was niet zo handig. Na dit spektakel kregen we een koude douche. De regen kwam zo hard uit de wolken geschoten dat het zeer deed op mijn benen. Na 2 minuten sopte ik ook al in mijn schoenen, nog nooit was ik zó doorweekt! Het tempo schoot enorm omhoog terwijl de bliksem ons nog steeds achtervolgde. Ik heb serieus gedacht dat ik nog niet dood wilde, in ieder geval niet voordat ik Santiago heb bereikt. Maar de 3 tellen tussen de donder en de bliksem stelden me gerust (ook al is dat eigenlijk maar 1 km en doe ik 12 minuten over die afstand). Verder was het vooral een super ervaring en vond ik het geweldig om dit ook een keer meegemaakt te hebben en met soppende schoenen te lopen. Sorry maar ik kan gewoon nergens negatief over zijn!
Na een uurtje was het weer droog en kwamen we - heel typisch - langs een schuilplaats. We liepen snel door omdat we het niet koud wilden krijgen en een Duitse jongen die Chris heet sloot bij ons aan. De laatste kilometers waren zwaar omdat de schoenen nu zwaarder waren. En toen we de albergue in zicht hadden werden we nog een keer getrakteerd op een flinke bui om de laatste droge plekjes ook nat te maken. Ik vond het vooral vervelend voor de albergue dat we alles nat en vies maakten.
Er was maar 1 douche voor 34 man en Chris was snel voor mij de douche in geschoten dus ik stond bibberend te wachten en te dromen over een hete douche - terwijl ik de afgelopen dagen iedere dag onder een koude douche heb gestaan om af te koelen. Ik heb volgens mij nog nooit zo snel gedoucht, want het water was koud. Brrr! Mijn zin om een handwas te doen met dit weer was compleet verdwenen dus ik besloot maar te betalen voor een was-
en droogbeurt van mijn kleren, wat volgens mij ook geen overbodige luxe is! Daarna goed mijn voeten verzorgd want mijn linkerhak heeft nu weer een enorm gat vanwege de blaar. En omdat mijn voeten nog niet genoeg op een slagveld lijken, ben ik gisteren in beide voeten gebeten door een kreng van een hond. Ik weet nog dat ik moest lachen toen Paul in Frankrijk mij vertelde dat hij zijn wandelstok voornamelijk had om de honden van zich af te houden. "Ik ben zo'n grote dierenvriend, dat overkomt mij nooit" dacht ik toen. Ondertussen is het al 3x gebeurd en had ik gisteren de pech dat ik slippers aan had in plaats van mijn stevige wandelschoenen. Gelukkig is er alleen een stukje huid weg en meer niet!
Om op te warmen heb ik koffie gedronken met een Bulgaar die mij al kende (er gaan blijkbaar al verhalen de ronde over die Nederlandse meid haha!) en zometeen gaan we met z'n allen iets WARMS eten. Nu kruip ik nog even mijn slaapzak in om het weer een beetje warm te krijgen. Naakt tegen elkaar aankruipen werkt ook, maar er is geen sexy pelgrim die daarvoor in aanmerking komt.
Warme groetjes,
Rachelle
-
27 Juni 2017 - 21:00
Conny:
Je optimisme vind ik erg verfrissend (en je verhalen zijn daardoor leuk om te lezen) :-) -
28 Juni 2017 - 09:01
Niet Conny:
ik denk dat het algemeen bekend is dat de sexy pelgrims de noordelijke route pakken via Gijon (spreekuit: braakgeluid) -
28 Juni 2017 - 10:07
Psps:
hoi rachelle ik heb eindelyk al je mooie verhalen gelezen knap hoor wat je allemaal meemaakt en ziet en je gaat als un speer maar ik zie het al je hebt het tractor hi hi karac -- van pap nog 2 weekjes en dan zie ik je gelukkig weeeeeeer sucses nog he -
29 Juni 2017 - 14:58
Jose:
Hoi rachelle,
Alles moet kloppen als je onderweg ben. Het weer, de kleding, genoeg eten en drinken.
Schoenen , heel belangrijk.
Zondag ook nog een mooie wandeling hier in de buurt gedaan van 30km rond Chaam/ Ulvenhout/Bavel/Strijbeek.
Echt heel mooie natuur, maar het begon s'morgens al , wat doen we aan. Het was prima wandelweer, maar net iets te fris zonder vest/jas maar ook niet te dik want daar was het weer niet te koud voor.
Dan mijn rugzak, de bandjes zijn te smal dus deze begonnen te vervellen en te schuren onder mijn arm.
We wisten van tevoren niet of we iets van een café/restaurant tegen zouden komen dus toch maar eten en drinken meenemen, maar hoeveel neem je mee.
We hadden een route bij, maar deze was ook uitgezet met pijlen. Makkie denk je dan, maar door ons kletsen zagen we de pijlen af en toe niet dus stonden we wel eens voor een raadsel; welke kant nu op.
Toch stiekem vaak aan je gedacht.
Zondag gaan we met 2e de 5 daagse wandeling doen in zeeland, erg veel zin in. De voorspelling met het weer zijn gelukkig gunstig. Tentje mee, voor eten word gezorgd, dus ook wij gaan een beetje pelgrimeren.
Veel succes weer,grt jose
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
