Wereld vol wonderen
Door: Rachelle van den Broek
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
31 Mei 2017 | Frankrijk, Flavignac
Twee achtereenvolgende dagen slecht geslapen, gisteren omdat ik abnormaal vaak naar de WC moest en vannacht vanwege nachtmerries die elkaar bleven opvolgen. Ik was om 6u dan ook klaarwakker en besloot maar me alvast stilletjes aan te kleden, te ontbijten en mijn tas in te pakken. Door dat slaapgebrek was ik wel behoorlijk chagrijnig en had ik niet heel veel zin in vandaag. Was ook ineens Frankrijk een beetje beu terwijl ik hier nog 2 weken mag vertoeven.
Het duurde ruim anderhalf uur voordat ik de stad compleet uit was en weer een beetje in de natuur liep. Op een parking van een supermarkt zag ik nog een andere pelgrim rondstruinen, maar ik had totaal géén zin in gezelschap en liep snel door. Ik had me voorgenomen dat als ze me in zou halen en ze samen zou willen lopen ik eerlijk zou zeggen dat ik daar geen behoefte aan had, maar dat was gelukkig niet het geval. Ik kon mijn humeur zelf niet echt de vrolijke kant op sturen dus toen zocht ik op youtube een playlist van Eftelingliedjes. Als ik ergens blij en enthousiast van word is het wel van een dag in de Efteling. De omgeving had er al veel van weg met al het water en het groen en de oude huisjes hier en daar. En met de muziek van de droomvlucht of de pardoes promenade voelde ik me echt in een sprookjeswereld.
Na 18km was het tijd voor een pauze en na weer 2 slaapadresjes vastgelegd te hebben was mijn slechte humeur al bijna helemaal weg. Net toen ik wilde vertrekken kwam Georg aangelopen. We liepen samen een paar kilometers maar hij had nog geen pauze gehad dus na een tijdje stopten we weer en nam ik ook gezellig nog een keer pauze. De rest van de etappe liepen we samen en kletsten we over ieder onderwerp dat je je maar kunt bedenken. Om half 3 waren we al in Flavignac en hadden de hele middag om aan het strandje bij een klein meertje te liggen - in bikini(!!!), ik dan toch. Wat was ik blij dat ik die eindelijk eens aan kon doen en dat ik eindelijk eens kon zwemmen en mijn benen en voeten kon rekken en strekken in het water. We lagen daar tot 18.45u en praatten zelfs over persoonlijke dingen, alsof ik hem al jaren ken. Hij is op heel veel vlakken precies hetzelfde als ik dus dat is af en toe echt heel verwonderlijk! Een idioot voorbeeld is dat we allebei rechts zijn maar onze vork ook in onze rechterhand vasthouden. En als er dan iets gesneden moet worden, wissel ik mijn bestek om. Ik dacht dat ik de enige was die zo lomp was, maar blijkbaar zijn er meer. Heel dom voorbeeld, maar goed.
Toen was het tijd om te eten. Het enige supermarktje in het dorp is failliet dus toen maar naar het enige restaurantje gegaan waar we redelijk hebben gegeten. Ben alleen wel blij dat ik niet gestikt ben in één van de 20 pitten die er nog in mijn kersenvlaai zaten. En de rode wijn smaakte voor de eerste keer sinds ik in Frankrijk ben niet echt lekker. Maar morgen weer een nieuwe dag om een ander wijntje te proeven.
Nooit verwacht dat vandaag zo leuk zou worden, maar dat is het nou ook net. Je weet niet wat je mee gaat maken, waar je terecht zal komen en wie je zal ontmoeten. Dat is allemaal één grote verrassing en dat maakt het iedere dag een leuk avontuur! Vandaag voelde het als een wereld vol wonderen.
Het duurde ruim anderhalf uur voordat ik de stad compleet uit was en weer een beetje in de natuur liep. Op een parking van een supermarkt zag ik nog een andere pelgrim rondstruinen, maar ik had totaal géén zin in gezelschap en liep snel door. Ik had me voorgenomen dat als ze me in zou halen en ze samen zou willen lopen ik eerlijk zou zeggen dat ik daar geen behoefte aan had, maar dat was gelukkig niet het geval. Ik kon mijn humeur zelf niet echt de vrolijke kant op sturen dus toen zocht ik op youtube een playlist van Eftelingliedjes. Als ik ergens blij en enthousiast van word is het wel van een dag in de Efteling. De omgeving had er al veel van weg met al het water en het groen en de oude huisjes hier en daar. En met de muziek van de droomvlucht of de pardoes promenade voelde ik me echt in een sprookjeswereld.
Na 18km was het tijd voor een pauze en na weer 2 slaapadresjes vastgelegd te hebben was mijn slechte humeur al bijna helemaal weg. Net toen ik wilde vertrekken kwam Georg aangelopen. We liepen samen een paar kilometers maar hij had nog geen pauze gehad dus na een tijdje stopten we weer en nam ik ook gezellig nog een keer pauze. De rest van de etappe liepen we samen en kletsten we over ieder onderwerp dat je je maar kunt bedenken. Om half 3 waren we al in Flavignac en hadden de hele middag om aan het strandje bij een klein meertje te liggen - in bikini(!!!), ik dan toch. Wat was ik blij dat ik die eindelijk eens aan kon doen en dat ik eindelijk eens kon zwemmen en mijn benen en voeten kon rekken en strekken in het water. We lagen daar tot 18.45u en praatten zelfs over persoonlijke dingen, alsof ik hem al jaren ken. Hij is op heel veel vlakken precies hetzelfde als ik dus dat is af en toe echt heel verwonderlijk! Een idioot voorbeeld is dat we allebei rechts zijn maar onze vork ook in onze rechterhand vasthouden. En als er dan iets gesneden moet worden, wissel ik mijn bestek om. Ik dacht dat ik de enige was die zo lomp was, maar blijkbaar zijn er meer. Heel dom voorbeeld, maar goed.
Toen was het tijd om te eten. Het enige supermarktje in het dorp is failliet dus toen maar naar het enige restaurantje gegaan waar we redelijk hebben gegeten. Ben alleen wel blij dat ik niet gestikt ben in één van de 20 pitten die er nog in mijn kersenvlaai zaten. En de rode wijn smaakte voor de eerste keer sinds ik in Frankrijk ben niet echt lekker. Maar morgen weer een nieuwe dag om een ander wijntje te proeven.
Nooit verwacht dat vandaag zo leuk zou worden, maar dat is het nou ook net. Je weet niet wat je mee gaat maken, waar je terecht zal komen en wie je zal ontmoeten. Dat is allemaal één grote verrassing en dat maakt het iedere dag een leuk avontuur! Vandaag voelde het als een wereld vol wonderen.
-
31 Mei 2017 - 23:55
Mama:
Haha, ja troeltje als kind was je ook niet te genieten wanneer je niet voldoende geslapen had!!!! Aard van het beestje. Maar goed dat je jezelf ook weer weet op te beuren.
Die Georg klinkt als leuk gezelschap ;) Ik denk dat we het vliegtuig al kunnen boeken?
Veel wandelplezier morgen en spreek je morgenavond.
Big bisous mama XXX -
01 Juni 2017 - 10:54
Jose:
Hoi Rachelle,
De een is een ochtendmens de ander een avondmens. Maar goed, zo markeert ieder wat. Ik vind het heerlijk vroeg uit bed te gaan, en dan heel de middag nog "vrij " te hebben.Tijdens onze fietsvakantie gingen wij vaak al om 8.00 uur de weg op.
Lekker zwemmen, heerlijk. Je bekomt dan helemaal. Fijn dat je goed gezelschap had, dat heeft de dag nog een positieve draai gegeven.
Ik heb nog even naar het kaartje gekeken, en welke kant ga je nu op. Ik zag Rocamadour liggen, daar zijn wij ook geweest nog met mijn ouders. Ik was toen zwanger van Stijn, inmiddels is die ook weer 24 jaar.
Ook een soort bedevaart plaatsje.
Nog veel wandel plezier. Grt uit zonnig baarle-nassau.
-
02 Juni 2017 - 15:08
Tante Lina:
hoi rachelle ,
zo zie je maar weer alles komt weer goed en af en toe zit het wel eens tegen ,maar je bent op de goede weg nog even vol houden en de natuur is mooi zeg dus geniet daar ook van .En je hebt af en toe leuk gezelschap
nou vanavond gaan we een wijntje drinken op je broer zijn verjaardag ,het is er warm genoeg voor
Hij is vandaag niet jarig maar we kunnen het maar gehad hebben .
nou nog veel wandelplezier en groetjes ui baarle hertog
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
