Ik kom hier niets te kort!

Na een karig Frans ontbijtje in de dichtstbijzijnde bakker ons 2e ontbijt gekocht en Orthez in een pelgrimstrein verlaten. De mannenkliek (Zwitser, Nederlander en 3 Fransozen) liepen voor ons, vergezeld door 2 Nederlanders die een rustdag hadden genomen in Orthez. De Italianen, die hebben we de hele dag niet gezien.

We maakten een praatje met onze medepelgrims en liepen daarna in ons eigen tempo door. Ik wilde op tijd in Sauveterre zijn aangezien het 1. Retewarm zou worden 2. We nog geen slaapplaats hadden gevonden.
De route was toch wel voor gevorderde wandelaars met een aantal flinke klimmen en afdalingen. Ik deed mijn bijnaam bergeit eer aan door de hellingen op te zoeven en liet daarbij alle sterke mannen achter me. En nee, het is geen competitie maar klimmen is nog steeds wel een dingetje waar ik erg enthousiast van word. Daarom was ik een beetje teleurgesteld toen ik de Pyreneeën vandaag voor het eerst zag, ze zijn niet hoog genoeg! (Vraag over 2 dagen nog maar eens of ik van gedachten ben veranderd). Desondanks zijn ze nog wel erg mooi natuurlijk! Sauveterre-de-Béarn is een prachtig plaatsje op een heuvel die wordt omringd door een mooie rivier die er erg aantrekkelijk uitzag met dat warme weer!

In het Office du Tourisme kreeg ik een lijst met slaapplaatsen die ik kon bellen. Nr. 1 en nr. 2 waren op vakantie. Nr. 3 en Nr. 4 waren vol en Nr. 5 was 10km verder. Nr. 6 nam eerst niet op, maar uiteindelijk konden we daar blijven slapen. Het is een B&B in het plaatsje Laàs, redelijk ver van Sauveterre, maar ze haalden ons op en zetten ons morgen weer af. Toen we op onze chauffeur wachtten dronken Georg en ik een biertje en aten we een ijscoupe op een panoramisch terras met een fantastisch uitzicht op de omgeving. Hier kwamen we nog een Belg tegen die al 20 jaar daar woont en de camino ook gelopen heeft en al z'n ervaringen wilde delen. Toen we het café uitliepen zaten daar de andere mannen uit te puffen voordat ze de laatste 3km zouden gaan lopen. Vond het echt leuk om de hele dag anderen tegen te komen en met ze te pauzeren en te lachen. De 2 Nederlanders slapen ook bij ons in de B&B en ze zijn fantastisch! De man Roel lijkt een beetje op Gordon en laat me constant lachen en met de vrouw Willie kan ik eindelijk weer in het Nederlands over onbenullige vrouwendingetjes kletsen.

Onze B&B bleek weer een pelgrimshemel te zijn met een inloopregendouche van 4 m2, CONDITIONER voor mijn stro-haar, een heerlijke tuin met ligstoelen in de zon voor mijn grootste hobby en een roseetje bij aankomst! Wat wil een pelgrim nog meer? Zometeen mijn buikje weer voleten en mijn kleren ruiken weer fris. Er zit wel een gat in mijn broek maar hopelijk redt-ie het nog tot aan St. Jean Pied de Port waar ik sowieso een nieuwe wilde kopen omdat het ding suuuuupertraag droogt.

Morgen de Pyreneeën eens van wat dichterbij bekijken als we met meer dan 30 graden naar Ostabat lopen. Er zijn nog 2 steile klimmen die we pas in de middag zullen bereiken. Dus dat wordt een zweetfeestje!

Bonne soirée

Rachelle