Arrival of the birds
Door: Rachelle van den Broek
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
10 Juni 2017 | Frankrijk, Mont-de-Marsan
Die rare "werktuigen" waar we de laatste paar dagen in de bossen langs kwamen zijn de zogenaamde palombières. Dingen om houtduiven mee uit de bomen te plukken. Ocharme die beestjes. Als je het woord googled dan zie je hoe het eruit ziet, ik durfde geen foto's te maken omdat ik dacht dat het verboden was ofzo, haha!
De laatste paar dagen is de natuur zo adembenemend. En weer totaal anders dan een week geleden. De Dordogne zijn we inmiddels weer uit met haar mooie rivier, haar wijngaarden en haar kilometersverre uitzichten. En niet te vergeten, de kersenbomen waarvan we af en toe stiekem wat kersen hebben geplukt! De laatste paar dagen volgen we een oud treinspoor door bossen en open vlaktes. Naar Caprieux was dit meer dan 10km dezelfde rechte lijn en hetzelfde uitzicht en ook naar Roquefort was het gemakkelijk kilometers maken. Het zand is wit/grijs geworden en de loofbomen hebben plaatsgemaakt voor varens en naaldbomen. De geur is fantastisch en al de naalden zorgen voor een zachte ondergrond. Een beetje alsof ik in het Jura van de dinosauriërs ben beland en de hagendissen zijn de mini-dino's. De komende dagen is er zo'n 75km vlakte voordat de hellingen (en dus de Pyreneeën) gaan beginnen. En ook vandaag naar Mont-de-Marsan was het vlak en vooral veel kilometers maken op eindeloze wegen en fietspaden. Na 10 dagen van 30+km was het vandaag een "rustdagje" van 27. Door de hitte was het toch wel weer wat zwaarder dan verwacht. Morgen hebben we een etappe van 36km, daarom gaat de wekker om 5u en vertrekken we om 6u. Op een ZONDAG! Mon Dieu! Het is eigenlijk ook alvast een kleine oefening voor Spanje aangezien er daar ook mensen zo gek zijn om om 5u al herrie te gaan maken.
Als ik de laatste tijd muziek luister, is het toch vooral weer filmmuziek. Dat past zó goed bij dat prachtige landschap. Arrival of the birds (Cinematic Orchestra) is toch wel een van mijn favorieten. Stel je maar voor dat je met die muziek door een weids landschap loopt en je bijna oneindig ver kunt kijken terwijl je op een zandweg door de varens loopt. Aaah, in één woord: PRACHTIG! Begin toch wel echt dat camino-virus te krijgen. Want van Porto naar Santiago en de route van Le-Puy-en-Velay naar St. Jean Pied de Port lijken me ook super! Misschien voor een volgende keer?
Wat ik ook aan het oefenen ben is het niet-reserveren van slaapplaatsen. In Spanje kan dat namelijk niet echt en de laatste paar dagen lopen we al zonder reservering naar de refuge omdat er meer bedden zijn dan pelgrims die we tegenkomen. Vandaag zitten we in een mooi, omgebouwd badhuis met 2 andere pelgrims. Waar komen die dan toch ineens vandaan? Dachten we, omdat we gisteren alleen waren in de refuge in Roquefort. Maar het waren fietsers, die waren we even vergeten.
We zijn de laaste paar dagen echt heel veel mensen tegen gekomen die ons op verschillende manieren succes wensen. Maar daarover meer in de volgende blog! Want de wekker gaat over 7,5u alweer!
Bonne nuit,
Rachelle
-
11 Juni 2017 - 17:46
Conny:
Lijkt me heerlijk om geen slaapplaatsen meer te hoeven reserveren. Ik vind dat zoeken naar slaapplaatsen een tijdrovende en vervelende bezigheid. Gelukkig is dat t enige wat ik niet leuk vind. Voor de rest is t heerlijk om als pelgrim op stap te zijn. Iedere dag is anders en brengt nieuwe ervaringen , mensen enz
Geniet er nog volop van Rachelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley