Een goede voorbereiding

Licht chaotisch probeerde ik de laatste paar uurtjes voordat ik naar het vliegveld zou vertrekken me toch nog enigzins voor te bereiden op de laatste 213km van mijn camino. Alsof dat zin heeft, ik hou mezelf graag voor de gek. Mijn backpack had ik als een malle ingepakt en dacht dat ik stress zou hebben omdat ik misschien wel bang was iets te vergeten, maar die stress kwam maar niet! En ik had ook nog ruimte over! Huh?!

Het leek me in ieder geval verstandig om in de trein snel mijn eigen blogs te scannen van twee jaar terug. Ik kwam er toen achter wat ik vergeten was mee te nemen: oordoppen! Ay caramba! Nog een kleine queeste van maken op het vliegveld dus. Toch gingen de kriebels door mijn hele lijf toen ik me besefte dat ik weer terug mocht! En eerlijk gezegd had ik minder zin in Barcelona waar ik twee dagen zal vertoeven, want systematisch een stad uitkammen alsof je aan het citytrippen bent is toch niet echt waar je zin in hebt met zo'n reis. Dus waarschijnlijk wordt het 1 dag highlights en voor de rest op het strand relaxen en mijn batterij opladen.

Op het vliegveld voelde ik me enigzins underdressed. Met mijn robuuste wandelschoenen, flodderbroek, fleecevest en backpack zag ik er niet alleen uit als een 60+'er (is overigens niets mis mee), ik stak ook nog eens fel af tegen de winkels waar ze zowat het kapitalisme in je gezicht smijten met flesjes water à 4,- euro! Mijn queeste naar oordoppen staakte ik dus ook snel toen ik zelfs bij de reisgadgets alleen maar dure koptelefoons en polaroidcamera's vond. Die heeft natuurlijk wél iedereen nodig als ie op reis gaat.

Volgens mijn eigen regels zit mijn backpack gewoon weer netjes, ongewogen, op mijn rug. Ik hoef echt niet te weten hoeveel kilo ik aan zooi meesleep. Essentiële zooi, dat wel. Want ik heb nog nooit zo Spartaans ingepakt. En dan te bedenken dat die verkoper me eigenlijk een grotere (en duurdere) aanbeveelde. Blij dat ik daar niet ben ingetrapt! Was wel even vergeten dat als het straks 100 graden is, ik wel nog ergens mijn fleecevest en regenjas moet in frotten, maar dat gaat wel lukken! Hmm en de shampoo en zonnebrand die ik ook nog in Barca moet fixen, moeten er ook nog bij...

De vlucht was na een paar keer met mijn ogen knipperen al voorbij en toen ik met de trein naar het centrum ging werd ik getrakteerd op een fantastische zonsondergang! Vlakbij de Sagrada Familia stapte ik uit om Gaudí's meesterwerk te aanschouwen. Indrukwekkend, dat zeker. Ik heb nog nooit zo'n gevaarte gezien. Maar niet mijn ding, een beetje té organisch. Doe mij maar ionische kapitelen, lekker strak... veel overzichtelijker. Ben wel heel benieuwd naar de binnenkant trouwens.

De oordoppen had ik gelukkig nog niet nodig gehad in onze keurige meidenslaapzaal. (Dat kan overigens ook wel eens verkeerd uitpakken). De volgende dag via Parc de la Ciutadella naar het strand gelopen. Supermooi park! Deed me denken aan Jardin des Plantes in Parijs - inclusief de lange lanen en de dierentuin. En dus ook dé plek om je Spaanse poedel uit te laten. Toen ik er tegen de avond nog eens doorheen liep hing er helemaal een lekker sfeertje. Muziekje, zonnetje, cervezas, meer heeft een mens niet nodig. Bij zulke dingen vraag ik me altijd af waarom ik in hemelsnaam nog in Nederland woon. Weten jullie het?!

Daarna dus schaamteloos een hele dag op het strand gelegen. Moet nog een tweede keer gaan douchen om al het hardnekkige zand eraf te schrobben denk ik. Zelfs het strandzand heeft hier dus meer temperament dan in Nederland.
Dat wordt dus morgen maar high worden van het cultuursnuiven! En 's avonds chillen in de nachttrein naar León. Zin annn!