1111 - Ich gehe immer weiter
Door: Rachelle van den Broek
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
30 Mei 2017 | Frankrijk, Limoges
Omringd met Duitsers de laatste dagen en ik begrijp niets van hun taaltje. Marcus zwierf nog ergens achter mij aan en ik heb me inmiddels bij de twee Duitsers gevoegd die ik bij de begraafplaats had ontmoet. Vooral het dialect van de oudere man Karl-Heinz uit Aken versta ik niet en hij spreekt geen Engels of Frans dus dat is lastig communiceren. Met Georg (de jonge knappe Duitser met blauwe ogen) kan ik beter kletsen, aber natürlich. We zaten zondag ook met een Vlaming die naar Santiago fietst in hetzelfde artistieke huis van een Franse kunstenares.
Maandag vertrokken we allemaal apart vanuit Les Billanges maar kwamen we tegelijk aan in Saint Léonard de Noblat. Voor mij een rustdag van 20km, maar toch wel wat zwaarder dan een echte rustdag vanwege het heuvelachtige gebied. Ik val een beetje in herhaling, maar de natuur is zó mooi hier! Je kunt het eigenlijk niet met elkaar vergelijken, maar vind het met al dat water en al het groen hier mooier dan de dorre champagnestreek. Zaterdag mocht ik in 5km bijna 300 meter klimmen en met die 30 graden was dat wel een fikse klus. Maar op 700m hoogte had ik een prachtig uitzicht over het landschap. En ook vandaag naar Limoges moesten we weer een aantal meters de hoogte in. Tot aan de Pyreneeën komen er niet meer zo'n steile beklimmingen als de laatste paar dagen, maar ik ben in ieder geval al een beetje getraind voor het klimmen in een enorme hitte. En ik ben stiekem ook wel een echte berggeit die het liefste overal op klimt, dus ik vind dat alleen maar leuk!
Toen we maandag op onze bestemming kwamen trakteerde Karl-Heinz op een biertje en even later gingen we naar de refuge, die echt een pelgrimshemel bleek te zijn (wasmachine, droger, bad, goede matrassen en een goed gevulde voorraadkast). We besloten samen te koken en nodigden ook Marcus uit (die ergens anders sliep). Samen met Georg heb ik de boodschappen gedaan en gekookt. Ik moest zo lachen tijdens het boodschappen doen toen Georg vertelde dat hij standaard een worst in zijn tas heeft zitten. Is dat niet heel erg Duits? We maakten natuurlijk veel te veel eten klaar, maar het was hartstikke gezellig. Het was Marcus' laatste avond dus hij wilde ons óók nog op een drankje trakteren. De enige bar die nog open was, was een bar in een jaren '50 stijl, super vet! Ongeveer een 1000km verwijderd van Leuven dronken we een Stella Artois terwijl Georg nog een pianoconcertje gaf. Ten slotte namen we afscheid van Marcus. Toch wel vreemd dat ik hem toch wel goed heb leren kennen in 3 dagen en raar om afscheid te nemen. Vind het de laatste tijd erg fijn om veel tijd met andere pelgrims te spenderen. Marcus heeft me nog veel nuttige dingen verteld over de Camino Francés in Spanje.
De komende dagen wandelen Georg en ik naar dezelfde plaatsen en Karl-Heinz neemt een rustdag in Limoges omdat zijn voeten eerst moeten genezen van de blaren. Met mijn (ondertussen) eeltige voetjes gaat gelukkig nog alles goed. Af en toe zijn ze wel wat opgezwollen maar dat hoort erbij en ik weet wat ik er tegen kan doen.
Iets wat ik moet opbiechten is dat ik zaterdag een route gepland heb staan van 42km. Ik had mezelf voorgenomen dat NOOIT te doen. Maar ik was aan het rondbellen voor een slaapplaats en het was óf 15 óf 42. Ja, toen was de keuze toch wel vrij snel gemaakt. Gewoon vroeg vertrekken en dan is er niets aan het handje. En wat ik die zaterdag aan kilometers loop, hoef ik natuurlijk zondag niet meer te lopen. Ich gehe immer weiter!
En iets wat ik helemáál vergeten te zeggen ben, is dat ik de magische grens van 1000km ben gepasseerd! *Schouderklopje voor mezelf* en het is eigenlijk alweer zoveel dagen geleden dat ik op dit moment rond de 1111 zit! Wat weer betekent dat ik over een 100km al zo'n beetje op de helft ben. Wat gaat het toch allemaal snel! Time flies when you're having fun!
Vandaag was ik al op tijd in Limoges en voor ik het wist stond ik ineens bij de kathedraal. Kaarsje opgestoken en voor een lange tijd compleet in mijn eentje in de kathedraal gezeten. Toen ik net wilde gaan vroeg er een meneer van de kerk aan me of ik toevallig een pelgrim was en toen kreeg ik een stempel voor mijn paspoort én een privérondleiding!
Omdat het nog zo vroeg was kon ik nog niet bij de nonnetjes terecht. Ik mocht wel mijn rugzak droppen en kon de stad gaan verkennen. De eerste plaats waar ik dan vaak automatisch naartoe ga is de botanische tuin. Hier heb ik even lekker in de zon gezeten en alle plantjes bestudeerd voordat de grijze wolken kwamen. Het Musée des Beaux Arts was helaas dicht, maar dat had ik een paar dagen geleden al opgezocht dus ik had genoeg tijd gehad om die teleurstelling te verwerken. Zal ik toch nog eens terug moeten naar Limoges! Toen ben ik langs het Hôtel de Ville naar de quartier Boucherie gelopen die ook de moeite waard was en toen vond ik het wel prima. Stiekem loop je dan op zo'n dag weer rond de 30km en dat is eigenlijk niet de bedoeling van een rustdag! Dus vanavond lekker een avondje niksen, mag ook wel weer eens.
Tschüss
Rachelle
Maandag vertrokken we allemaal apart vanuit Les Billanges maar kwamen we tegelijk aan in Saint Léonard de Noblat. Voor mij een rustdag van 20km, maar toch wel wat zwaarder dan een echte rustdag vanwege het heuvelachtige gebied. Ik val een beetje in herhaling, maar de natuur is zó mooi hier! Je kunt het eigenlijk niet met elkaar vergelijken, maar vind het met al dat water en al het groen hier mooier dan de dorre champagnestreek. Zaterdag mocht ik in 5km bijna 300 meter klimmen en met die 30 graden was dat wel een fikse klus. Maar op 700m hoogte had ik een prachtig uitzicht over het landschap. En ook vandaag naar Limoges moesten we weer een aantal meters de hoogte in. Tot aan de Pyreneeën komen er niet meer zo'n steile beklimmingen als de laatste paar dagen, maar ik ben in ieder geval al een beetje getraind voor het klimmen in een enorme hitte. En ik ben stiekem ook wel een echte berggeit die het liefste overal op klimt, dus ik vind dat alleen maar leuk!
Toen we maandag op onze bestemming kwamen trakteerde Karl-Heinz op een biertje en even later gingen we naar de refuge, die echt een pelgrimshemel bleek te zijn (wasmachine, droger, bad, goede matrassen en een goed gevulde voorraadkast). We besloten samen te koken en nodigden ook Marcus uit (die ergens anders sliep). Samen met Georg heb ik de boodschappen gedaan en gekookt. Ik moest zo lachen tijdens het boodschappen doen toen Georg vertelde dat hij standaard een worst in zijn tas heeft zitten. Is dat niet heel erg Duits? We maakten natuurlijk veel te veel eten klaar, maar het was hartstikke gezellig. Het was Marcus' laatste avond dus hij wilde ons óók nog op een drankje trakteren. De enige bar die nog open was, was een bar in een jaren '50 stijl, super vet! Ongeveer een 1000km verwijderd van Leuven dronken we een Stella Artois terwijl Georg nog een pianoconcertje gaf. Ten slotte namen we afscheid van Marcus. Toch wel vreemd dat ik hem toch wel goed heb leren kennen in 3 dagen en raar om afscheid te nemen. Vind het de laatste tijd erg fijn om veel tijd met andere pelgrims te spenderen. Marcus heeft me nog veel nuttige dingen verteld over de Camino Francés in Spanje.
De komende dagen wandelen Georg en ik naar dezelfde plaatsen en Karl-Heinz neemt een rustdag in Limoges omdat zijn voeten eerst moeten genezen van de blaren. Met mijn (ondertussen) eeltige voetjes gaat gelukkig nog alles goed. Af en toe zijn ze wel wat opgezwollen maar dat hoort erbij en ik weet wat ik er tegen kan doen.
Iets wat ik moet opbiechten is dat ik zaterdag een route gepland heb staan van 42km. Ik had mezelf voorgenomen dat NOOIT te doen. Maar ik was aan het rondbellen voor een slaapplaats en het was óf 15 óf 42. Ja, toen was de keuze toch wel vrij snel gemaakt. Gewoon vroeg vertrekken en dan is er niets aan het handje. En wat ik die zaterdag aan kilometers loop, hoef ik natuurlijk zondag niet meer te lopen. Ich gehe immer weiter!
En iets wat ik helemáál vergeten te zeggen ben, is dat ik de magische grens van 1000km ben gepasseerd! *Schouderklopje voor mezelf* en het is eigenlijk alweer zoveel dagen geleden dat ik op dit moment rond de 1111 zit! Wat weer betekent dat ik over een 100km al zo'n beetje op de helft ben. Wat gaat het toch allemaal snel! Time flies when you're having fun!
Vandaag was ik al op tijd in Limoges en voor ik het wist stond ik ineens bij de kathedraal. Kaarsje opgestoken en voor een lange tijd compleet in mijn eentje in de kathedraal gezeten. Toen ik net wilde gaan vroeg er een meneer van de kerk aan me of ik toevallig een pelgrim was en toen kreeg ik een stempel voor mijn paspoort én een privérondleiding!
Omdat het nog zo vroeg was kon ik nog niet bij de nonnetjes terecht. Ik mocht wel mijn rugzak droppen en kon de stad gaan verkennen. De eerste plaats waar ik dan vaak automatisch naartoe ga is de botanische tuin. Hier heb ik even lekker in de zon gezeten en alle plantjes bestudeerd voordat de grijze wolken kwamen. Het Musée des Beaux Arts was helaas dicht, maar dat had ik een paar dagen geleden al opgezocht dus ik had genoeg tijd gehad om die teleurstelling te verwerken. Zal ik toch nog eens terug moeten naar Limoges! Toen ben ik langs het Hôtel de Ville naar de quartier Boucherie gelopen die ook de moeite waard was en toen vond ik het wel prima. Stiekem loop je dan op zo'n dag weer rond de 30km en dat is eigenlijk niet de bedoeling van een rustdag! Dus vanavond lekker een avondje niksen, mag ook wel weer eens.
Tschüss
Rachelle
-
30 Mei 2017 - 22:23
Rianne Van:
1111 km, echt knap -
31 Mei 2017 - 08:27
Emiel:
Aaah Deutsch, die Sprache der Liebe -
31 Mei 2017 - 09:03
Lucy:
hulde, Rachelle!!!
wat gaaf hoe je gaat. en schrijft. en rust. en geniet. en pelgrimeert. en eet. en ontmoet. en dat deelt. /Users/lucy/Desktop/Unknown.jpeg -
31 Mei 2017 - 09:04
Lucy:
ahum, ik had je een regenboog-wave willen sturen.... dat accepteert dit reageersysteempje niet zie ik .... alsnog zo dan..... wooooohooooooohooooow -
31 Mei 2017 - 10:57
Jose:
Hoi rachelle,
Knap hoor, over de 1000 km. Wat gaat dat snel.Weer leuke foto's, is jammer dat wij geen foto's naar jou kunnen sturen.
Wij (julia/lucia ,jullie ma en ik) hebben gisteravond de avond 4 daagse gelopen in Baarle-nassau(20 km) Nou we weten jou tocht zeker te waarderen. Wij mochten pas om 18.00 uur vertrekken, met volle maag en 1 x pauze plaats (drinken) vonden we het soms al echt een pelgrim tocht. We werden in bossen gestuurd (vol muggen) en weer terug gestuurd door de boswachter.Wij liepen 5.5 km per uur, wat wij al best aardig vonden, omdat onze pad ook niet altijd goed begaanbaar was.Bankjes zijn we nauwelijks tegen gekomen, dus maar even in de wei gelegen. (benen omhoog en wat eten).
Ik ben echt een ochtendmens en dacht als ik zo'n tocht zou doen zou ik zo vroeg mogelijk vertrekken. Het word natuurlijk ook steeds warmer bij jou.
Leuk voor je om andere pelgrims te ontmoeten. Ik vroeg me af, weet jij waar je allemaal moet stempelen?
Is het erg als je een keer vergeet, of kan het in elke kathedraal.
Wandel ze weer met zin, wij denken vanavond weer vast aan jou. Succes van ons 4e. -
02 Juni 2017 - 21:10
Karolien (kotmevrouw):
Hi Rachelle, ik zag net je selfie. Alle studie-stress is weg-gewandeld en je ziet er straaaalend uit! Goed bezig alweer:-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
