C'est fini
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
26 Juli 2015 | Frankrijk, Parijs
Maar gelukkig was dat het niet en heb ik mijn verblijf in Parijs fijn kunnen afsluiten. Maandag (22 juni) kwamen mijn moeder en oma aan waar ik vrijdag mee naar huis zou rijden. ’s Middags zijn we naar de St. Chapelle gegaan die ik nu ook eindelijk in haar volle glorie kon bewonderen omdat de restauratie eindelijk volbracht is. Ik heb dus ein-de-lijk het prachtige roosvenster kunnen zien van de kapel, die, naar mijn mening, stukken mooier is dan de roosvensters van de Notre Dame de Paris. Daarna hebben we nog even door het Paleis van Justitie geslenterd. Het regende nogal dus veel zin om door Parijs te lopen hadden we allemaal niet en we zijn toen maar naar huis gegaan, waar we ’s avonds nog hebben gekaart en lekkere wijn hebben gedronken.
Dinsdagochtend stond eigenlijk Centre Pompidou op de planning, maar ik was dus weer vergeten dat het gesloten is, dus toen hebben we maar koffie gedronken bij Les Halles. En ik moest erbij vertellen van mijn oma dat we er geen koekje bij hebben gekregen, wat een schande! Daarna zijn we gaan shoppen in Le Marais – mijn favoriete wijk – en hebben we daarna nog wat kerken bezocht zoals de St. Paul St. Louis. In de buurt is ook de village St. Paul, maar dat is een beetje vergane glorie. Het ‘dorpje’ bestaat vooral uit kleine boetiekjes maar de meeste waren helaas (permanent) gesloten. Daarna hebben we nog langs de Seine gelopen en een aantal souvenirtjes gescoord. We besloten ook spontaan om nog een boottochtje te doen over de Seine met een gids erbij. Was wel leuk om Parijs ook een keer vanuit het water te zien en bovendien zaten we lekker in het zonnetje en hoefden we niet te lopen. En ik had nog nooit op de Seine gevaren dus dat kon ik ook van mijn Parijse bucketlist afstrepen! De gids was slecht te verstaan, maar gelukkig wist ik zelf genoeg dat ik tegen mijn oma kon vertellen. Na de boottocht besloten we richting huis te lopen en toen we naar de Jardin du Luxembourg liepen kwamen we eerst nog langs Gilbert & Joseph en ik ben toch nog maar even naar binnen gegaan om wat Franse literatuur in te slaan. Een stuk of 10 boeken gekocht (vooral Victor Hugo en Jules Verne), kan niet wachten om ze allemaal te gaan lezen! Daarna zijn we door de Jardin du Luxembourg langs mijn schoolgebouw (Centre Michelet) naar huis gelopen. ’s Avonds hebben we Grieks gegeten in de Rue Mouffetard bij la Crète, een Grieks restaurant dat altijd goed bevalt.
De volgende dag besloten we om de open tour te doen met de bus. En ik raad echt iedereen aan om dat ook te doen! De bus neemt je mee langs alle bezienswaardigheden in Parijs en je kunt lekker in de zon zitten, windje in je haren en om je heen kijken (je kunt er ook nog voor kiezen om oortjes in te doen en naar een gids te luisteren). Er zijn vier verschillende lijnen en die ochtend hebben we eerst de tour in Montmartre gedaan. Bij de Notre Dame zijn we uitgestapt en daar heb ik eindelijk een Sorbonne-trui gekocht. Vanaf daar hebben we de volgende bus gepakt die ons langs de Place de la Concorde, Champs Elysées, Eiffeltoren en Invalides bracht. We zijn uitgestapt bij het Louvre waar we in de tuinen van het Palais Royal hebben gezeten. Vanaf daar zijn we weer op een bus gestapt richting de Jardin des Plantes en vanuit daar zijn we door de botanische tuinen naar mijn kamer gelopen. ’s Avonds hebben we Italiaans gegeten bij Il Forno Napolitana. Ik was er in september ook al een keer geweest en ook deze keer was het weer goed bevallen. Sowieso kom ik liever in Italiaanse en Griekse restaurants omdat daar de bediening gewoon veel vriendelijker is dan echte Parijzenaren. s’ Avonds zijn we vanuit het restaurant naar de toren van Montparnasse gelopen die ik nog heel graag een keer wilde beklimmen. Nouja, beklimmen is het niet echt want je wordt met een supersnelle lift naar de 83e verdieping gebracht waar je kunt genieten van een supermooi uitzicht over Parijs. Wij gingen toevallig net met zonsondergang maar dat maakte het wel extra speciaal. We zijn ongeveer 2 uurtjes boven gebleven en hebben daardoor niet alleen kunnen genieten van het uitzicht over Parijs bij dag, maar we hebben ook gezien hoe het zonlicht verdween en alle lampjes aangingen, inclusief die van de Eiffeltoren. Waar ik wel chagrijnig van werd zijn de toeristen die (serieus!!!) een uur op dezelfde plaats bleven staan om foto’s te maken, zodat andere mensen niet de kans hadden om foto’s te maken. Why the hell zou je 100 foto’s van hetzelfde uitzicht willen hebben? Maar goed, na zelf wat elleboogstoten uitgedeeld te hebben, kon ik gelukkig ook een paar kiekjes maken.
De volgende dag, een tevens laatste volle dag in Parijs, hebben we nog twee busritten gemaakt met de open tour. De laatste was in het noorden en was eerlijk gezegd een beetje saai. Ik ben niet zo’n fan van het noorden zoals jullie inmiddels al wel gemerkt hebben, maar de gids had ook niet echt veel interessants te vertellen over de dingen die we zagen. Het was een supermooie dag dus we besloten om de rest van de middag in de zon te gaan liggen in het Bois de Vincennes. Het was een perfecte afsluiting van de dag. Daarna zijn we naar huis gegaan om mijn kamer te poetsen en de inboedel te controleren. Wel fijn dat mijn moeder en mijn oma een beetje mee konden helpen. We waren zo druk bezig dat het op een gegeven moment al half 10 was, en we moesten nog eten. Het laatste avondmaal vond plaats bij de Indiër vlak bij mij in de buurt waar we hebben gesmuld van de heerlijke curry en de basmati rijst. We kregen uiteindelijk nog een drankje van het huis aangeboden en ik heb voor de cognac gekozen, want dat moet je eigenlijk wel eens een keer gedronken hebben als je in Frankrijk bent. En ik kan er heel kort over zijn: het is niet mijn drankje.
Op vrijdagochtend kwam de huisbaas om te controleren of alles in orde was en nadat ze mijn borg had teruggegeven (waar ze ook nog een fors bedrag van had afgehouden) zijn we naar Giverny gereden waar we het huis en de tuinen van Monet hebben bezocht. Gelukkig was het minder druk dan de vorige keer dat ik de tuinen heb bezocht en konden we rustiger wandelen. In de namiddag zijn we daar vertrokken en richting huis gereden. Onderweg nog wat sjans gehad in de files, want het was weer een puinhoop bij Antwerpen natuurlijk. Maar gelukkig rond een uurtje of 9 weer thuis.
Dat weekend heb weer veel vrienden gezien en dat was echt heel fijn, had ze toch echt wel gemist!
De maandag erna ben ik weer begonnen met werken en na een uurtje ging alles alweer automatisch. Wat ik echt heel leuk vond, was dat (en nu nog steeds) tientallen vaste klanten me nog herkennen en vragen waar ik al die tijd ben geweest. Ze zijn allemaal onder de indruk als ik vertel wat ik dit jaar heb uitgespookt en ze zijn blij dat ik weer terug ben. Ik vind het echt heel lief van ze dat ze me nog herkennen en zoveel interesse tonen!
De rest van de tijd heb ik vooral met vrienden afgesproken, heb ik wat dingentjes uit Utrecht en Parijs afgerond en ben ik begonnen met dingen te regelen voor Leuven (zoals een kot, dat ik gelukkig vorige week gevonden heb!) en ook vooral veel uitgerust, want de laatste weken in Parijs waren echt heel druk geweest. Ik ben alweer volledig ingeburgerd en heb helemaal geen last gehad van een cultural shock of iets dergelijks, maar Parijs verschilt ook niet zoveel van hier natuurlijk. Pas nu dringt het wel een beetje tot me door dat ik Parijs, mijn kamertje, de parken, de musea, de monumenten, de metro en de hectiek toch wel een beetje mis. Vooral nu de tour aankomt in Parijs en ik al die beelden zie denk ik “Damn, ik had daar wel graag bij willen zijn”. En sowieso is een zomer in Parijs doorbrengen niet verkeerd. Gelukkig heb ik nog wel veel contact met de mensen die ik er heb leren kennen en voor eind september heb ik al een treinticket geboekt om een weekendje naar Parijs te gaan. Maar ik heb vooral ook veel zin gekregen om andere steden te bezoeken en een grote reis te maken zonder een stage/studie erbij zodat je vrij bent en kunt gaan en staan waar je wil.
Ik zal dit afgelopen jaar niet vergeten en ik raad iedereen aan om ook iets soortgelijks te doen: ga naar een vreemde stad, leer nieuwe mensen en verschillende culturen kennen, zoek je grenzen op, en leer jezelf kennen en doe iets waar je trots op kan zijn!
Én m’n laatste mededeling, *tromgeroffel*, ik heb alle 302 metrostations van Parijs bezocht en vastgelegd op foto’s en daar ben ik misschien nog wel het meest trots op. Wat een karwei was dat zeg, maar het was de moeite waard want ik ben een van de weinigen die dit kan zeggen. Volgende stop: de metro van Londen. Haha nee grapje, dit doe ik echt nooit meer!
Dikke kus en tot mijn volgende avontuur!
Rachelle van den Broek
Étudiante Université de Paris I – Panthéon Sorbonne 2014-2015
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley