Surreëel
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
07 Januari 2015 | Frankrijk, Parijs
Een blog die eigenlijk pas over een week geschreven zou moeten worden, maar jullie kennen me ondertussen denk ik wel; hoe meer er gestudeerd moet worden, hoe meer Rachelle de neiging heeft om dat niet te doen. Dus ik ga even met jullie wat quality-time doorbrengen door terug te blikken op mijn onvergetelijke kerstvakantie 2014-2015 in Baarle-Hertog/Nassau. Wie denkt dat daar niets te beleven valt, heeft het mis. Het was surreëel om even terug thuis te zijn. Surreëel was ook de aanslag vandaag op de redactie van Charlie Hebdo te Parijs, maar daar wil ik in deze blog niet te veel op ingaan. Deze aanslag maakt me boos, verdrietig en bang tegelijk terwijl ik juist net zo blij was om terug te zijn!
Met een lijf dat gierde van de zenuwen en verlangens, stapte ik 20 december 2014 om 19.25 in de Thalys naar Antwerpen. Nadat ik erin was geslaagd om mijn koffer van 30 kilogram (o.a. veroorzaakt door 6 flessen cider en een studieboek van minstens 5 kilo) ergens in een rek te hijsen, kon ik tot mijn grote verbazing plaatsnemen in de eerste klas, waar een comfortabele eenpersoonsstoel aan de raamzijde op mij stond te wachten. Een fijnere manier van reizen bestaat (zelfs als ik tweede klas had gereisd), met andere woorden: het toppunt van “chillheid”. Bij een tussenstop op Bruxelles-Midi/Brussel-Zuid zag ik voor het eerst weer een Nederlandstalige reclame wat ik heel erg surrealistisch vond. En toen ik aankwam in Antwerpen werd het nog surrealistischer: alleen maar mensen om mij heen die ik fatsoenlijk kon verstaan en die mij ook zouden begrijpen (niet dat mijn Frans zo slecht is, maar je moedertaal blijft je moedertaal en dat gaat toch altijd iets vlotter en gemakkelijker). De aansluiting met de bus was perfect en ik had nog een zitplaatsje ook! Voor het eerst in mijn leven zat ik continu met een glimlach op mijn gezicht in de bus: ik zou binnen een uurtje mijn ouders weer zien en ik zou de hele vakantie gaan doorbrengen met familie en vrienden! In Turnhout stapte ik bij de Warande uit en kwamen mijn ouders en mijn zusje net aangereden, perfecte timing. Nadat mijn loodzware koffer liefdevol door mijn vader in de kofferbak was gelegd, scheurden we in onze Opel Zafira over de Turnhoutseweg richting Baarle. “Oh Tunrhoutseweg, wanneer waart gij ooit zo schoon?” Jullie merken het al; alles wat ik zag werd geromantiseerd en werd ineens mooi. Ik kon alleen maar alles waarderen en het voelde weer goed om terug te zijn en aan de andere kant surrealistisch omdat ik de hele dag nog in Parijs had rondgelopen (tot een uur of 18.00) en ik het gevoel had dat Parijs nu op mij aan het wachten was.
Eenmaal thuisgekomen wachtte daar niet mijn broer (nee, dat zou nog een volledige dag duren voordat ik hem weer zou zien), maar mijn trouwe viervoeter Bo op mij die ik overlaadde met knuffels nadat ik van de schrik was bekomen omdat ze erg veel was aangekomen en toch ook wel een beetje “op haar laatste pootjes loopt”. Mevrouw begon natuurlijk te janken toen ik naar bed ging, dus ze heeft een nachtje bij mij op de kamer geslapen. Zij heeft geslapen ja, maar door haar gesnurk heb ik nauwelijks een oog dicht gedaan en toen mijn zusje mijn kamer binnenkwam, stapte ze gelijk in een plasje omdat ze ook dat niet meer kan inhouden door de ouderdom. Maar ik mis ze nu wel weer hoor!
De zondag erna (21 december) heb ik meteen de oma’s bezocht, die erg blij waren dat ik er weer was. Ben ik met de hond gaan wandelen om iets aan haar buikje en mijn toekomstige buikje (feestdagen!) te doen. En ’s avonds ben ik een kijkje gaan nemen bij het nieuwe poezenbeest dat ik nu ook moet missen! We hebben haar de 23e gekregen, ze heet Pippa en ze is superschattig! Ik vind het jammer dat ik haar niet kan zien opgroeien en niet met haar kan spelen, straks kent ze me niet meer als ik terug thuis kom! Ik vind het zelfs bijna jammer dat de krassen op mijn handen en armen bijna verdwenen zijn.
En uiteraard stond er nog iets anders op de planning deze dag: uitgebreid in bad! Voor het sop/badzout/kaarsjes/muziekje/maskertje/massage van een of andere adonis etc. had ik de hele vakantie helaas geen tijd (ik klink al als een echte Parijzenaar) dus dat moet ik nog een keer goed overdoen! Gisteren weer voor het eerst in de benarde douchecabine gestaan waar ik zelf de douchekop moet vasthouden, en als je je gaat inzepen, sta je natuurlijk niet meer onder een warme douche dus dat is heel koud! Ik ben nogal verwend toen ik thuis al die luxe had. Bovendien staat er ook alweer een afwas van twee dagen die helaas niet uit zichzelf schoon gaat worden en de boodschappen, de was en het poetsen moet ik ook allemaal weer zelf gaan doen. Maar anyway, terug naar het luxere leven…
De 22e zag ik voor het eerst mijn beste vriendin Carlijn weer! Wat ook heel surrealistisch was, omdat we elkaar drie-en-een-halve maand alleen maar via Skype en Viber hadden gesproken en dan zie je elkaar ineens weer in 3D. Een perfecte dag met: kletsen, schaatsen, lachen, kletsen, wafels, chocolademelk, pizza, kletsen, film, en nog meer kletsen!
Deze dag kreeg ik ook een omgekeerde cultuurshock toen ik besefte dat het drinken in Nederland en België de helft goedkoper is, dat was ik helemaal niet meer gewend! 2,- euro voor een chocomelk, say what?! En iedereen maar klagen dat ze met carnaval 2,20 moeten gaan betalen voor een biertje bij de Lindeboom.
De 23e naar de kapper geweest (was hoognodig) en ’s middags naar Breda met mijn zusje om de laatste cadeautjes voor Kerst te kopen en iets leuks om aan te doen met Oud & Nieuw. Tevens ook weer de eerste keer in drie-en-een-halve maand dat ik weer auto kon rijden en ik moet zeggen dat het soepeler ging dan mijn eerste tien wiebelende meters op de fiets die ik ’s ochtends had gereden. ’s Avonds nog een gezelschapsspel (Cluedo) gespeeld, want mijn moeder wilde zo graag spelletjes doen in de vakantie, en ik vind dat ook wel leuk.
De 24e ’s ochtends even op ‘bezoek’ gegaan bij de Jumbo. Heel fijn om al mijn ex-collega’s weer te zien! En ook weer surrealistisch omdat ook hier de tijd niet heeft stilgestaan en het een en het ander veranderd is! Ik wou dat ik de tijd had gehad om vaker met mijn moeder boodschappen te gaan doen, maar dat zat er helaas niet in. Wel heb ik nog een kerstpakket gekregen waar ik superblij (!!!) mee was, had het echt niet verwacht dus dat was een hele leuke verrassing. ’s Middags nog naar Tilburg gegaan, want in Breda had ik niet alles gevonden en mijn broer moest nog geassisteerd worden bij het uitzoeken van een nieuwe broek voor Kerst. Ik mocht rijden en mijn broer heeft het geweten: verkeerde afslag genomen, daarna nog een keer een verkeerde afslag en uiteindelijk via een hele grote omweg toch nog op de bestemming aangekomen. Mijn broer was natuurlijk na de eerste winkel die we binnengingen al geslaagd (hoe doen ze dat toch?) maar wachtte geduldig op Rachelle die eerst nog twintig andere winkels af moest gaan om het perfecte enveloppetasje te vinden.
25e Jahaaa! Eerste Kerstdag. Die dag begint bij ons altijd met balkenbrij die ik de 21e samen met mama had gemaakt. En als je iets maar 2 keer in het jaar eet dan is het altijd weer een feest als je het weer mag eten! Daarna zijn we naar mijn oma gegaan waar de hele familie aanwezig was en waar ik uitgebreid – onder het genot van meerdere rode wijntjes van het Hof van Baarle – over mijn avonturen in Parijs kon vertellen. En ’s avonds een heerlijk diner gehad (amuse; garnalencocktail; groentesoep; spoom; hazenpeper met peultjes, worteltjes, roasted patatoes, gestoofde peertjes, salade, aardappelkroketjes en gehaktballetjes; en tiramisu als toetje). En als kers op de taart mochten we na het diner een aantal cadeautjes openmaken die onder de kerstboom lagen!
26e Zoals traditie een puzzel gelegd van Jan van Haasteren terwijl op de achtergrond de eerste plaatjes van de Top 2000 uit de radio schalden. ’s Avonds lekker gegourmet en de avond afgesloten met de surprise. Mijn broer had mij en achteraf snap ik waarom ik hem dit jaar dus niet hoefde te helpen. De rest van de familie heb ik dit jaar wel geholpen. Mijn zus heb ik advies gegeven over haar surprise voor mijn vader en door mijn moeder werd ik ingeschakeld om een cadeau voor mijn zus te regelen en voor mijn vader moest ik een cadeau voor mijn moeder kopen. Dus ik heb iedereen weer goed geholpen!
Ik kreeg van mijn broer wat cosmetica, een fles witte wijn (die gaat wel op) en twee zakken snoep (Manna, want dat kennen ze in Parijs niet).
27e Ik werd wakker en alles was wit! Mijn huisgenootje was heel jaloers dat het bij ons had gesneeuwd (in La France namelijk niet). Mij baarde het eerder zorgen! Juist dit weekend had ik namelijk afgesproken met al mijn vriendinnen. De 27e stond een Hollandse tapasavond op de planning (want we hadden nog niet genoeg gegeten tijdens de kerstdagen). Gelukkig zijn mijn vriendinnen uit Breda en omstreken (Anouk, Jalisa, Vera, Kim, Lisanne) ondanks het slechte weer toch nog kunnen komen en hebben we heerlijk gegeten, maar de tijd vloog voorbij en ze waren zo weer weg! Het was nog redelijk vroeg dus daarna had ik nog even tijd om op café te gaan en mijn vrienden uit Baarle te zien. Niet te laat gemaakt want de volgende dag stond een dagje Antwerpen op de planning!
28e Gelukkig rijden de treinen in België wel als het gesneeuwd heeft, dus het dagje Anvers met mijn vriendinnen (Lisa, Lena, Lisa en Shino) kon gewoon doorgaan! Wel was het te koud om buiten te lopen dus het meest van de tijd hebben we doorgebracht in winkels, cafés en restaurants. We hadden helaas wel wat pech met de horeca. Het eerste café (ik weet helaas de naam niet meer) had heel onaardig personeel en het restaurant waar we hadden geluncht had verdieping en er viel op een gegeven moment het een en het ander naar beneden. Ondanks dat was het echt een hele leuke dag en ik heb nog een lekkere warme trui gescoord die ik in Parijs goed kan gebruiken (het was gisteren -1, brrr!). ’s Avonds lekker met Pippa voor de openhaard gezeten om te ontdooien.
29e Had ik een dagje niets op de planning staan dus tijd om te beginnen aan de examens en wat andere dingen te regelen. Ik had nog een boekenbon liggen en ik vond het wel een goed idee om wat Nederlandse literatuur mee naar Parijs te nemen. Dus ik ging naar de Bruna en vroeg om het boek ‘Het Diner’ van Herman Koch. En ik denk dat ze zich achteraf misschien wel een beetje schaamde, maar ik werd dus door een verkoopster naar de hoek met kookboeken gestuurd. En ik snap dat je niet alle boeken kunt kennen, maar als je ‘Het Diner’ niet kent, dat nota bene in 2013 verfilmd is, heb je de laatste paar jaren onder een steen geleefd. Maar bon, kan gebeuren. Het boek ligt nu naast me in Parijs en leest als een trein. Moest er in het begin wel heel erg aan wennen om weer een Nederlandse tekst te lezen. De enige Nederlandstalige teksten die ik namelijk lees zijn mijn eigen blogs als ik ze controleer op fouten, en dat wil zelfs niet eens altijd lukken. Bovendien vermijd ik nu inderdaad weer het cruciale onderwerp, maar jullie zullen wel begrijpen dat er ook deze dag niet veel van het studeren terecht is gekomen.
30e Er lag nog steeds sneeuw en het was nog steeds ijskoud en zo viel mijn plan om mijn goede voornemen van 2014 (platte buik bij de volgende Nieuwjaarsduik) alsnog te vervullen in het water, of beter gezegd in de sneeuw. Die sportschoenen die ook een oorzaak waren van mijn veel te zware koffer, had ik net zo goed in Parijs kunnen laten. En omdat ik nog niet genoeg was aangekomen ging ik ’s avonds ook nog met moeders, broeder en zuster in Oosterhout sushi eten, waar ik mijn persoonlijke record heb gevestigd. 4 rondes 5 gerechtjes en de 5e ronde nog 3 én ook nog een toetje. Dat verklaart denk ik wel waarom ik niet meer op de weegschaal durfde te gaan staan in de vakantie. Ik moet minstens 30 kilo zijn aangekomen! En ze zeggen wel dat gewicht niets zegt omdat spiermassa toch zwaarder is dan vet, maar ik zou niet weten wanneer en hoe ik die spiermassa in de vakantie getraind zou moeten hebben, dus wat erbij is gekomen is 100% vet.
31e Oudjaar! Hier had ik ook erg naar uitgekeken. Ik had met vrienden een themafeestje met als thema ‘de wereld rond in 8 landen’. Ik zou samen met een vriend Hawaii (VS) regelen. Dus ’s ochtends hebben we boodschappen gedaan: bijna 3 liter rum, (ik word nu alweer misselijk) een aantal flessen multivitaminen (voor de Hawaii punch), 4 ananassen en ham, brood, kaas, en ananas uit blik voor de tosti Hawaii. ’s Middags nog snel wat oliebollen naar binnen gepropt om me vervolgens klaar te maken voor het feest. Het was een geweldige avond met heel veel leuke vrienden, lekkere hapjes, goede muziek en sfeer en drank… Vooral veel drank. Zoveel drank (2 bubbelwijntjes, 1 mix met een drank van 38% alcohol, 1 rode wijn, 1 Hawaii Punch, 1 rode wijn, 1 Gin-tonic, 1 rode wijn, 1 thee) was ik natuurlijk niet meer gewend dus ik denk dat het rond half 1 was dat je me kon opvegen en toen ben ik maar naar huis gegaan. Wijze les: óf meer trainen (zuipen) in Parijs óf volgend jaar maar bij één soort drank houden. Toch ben ik wel blij dat ik alle wodka en tequila die erna nog kwamen gemist heb!
1e Vond dat ik het wel een keer verdiend had om lang in bed te blijven tot ongeveer 13u en mijn kater (nee, niet Pippa zij is een poes) was er ook bij dus dat was reuze-gezellig. Het nieuwjaarsconcert gemist en de hele dag niets waard geweest natuurlijk. Studeren kon ik niet, maar zelfs als ik dat kon had ik dat uit principe niet gedaan, het is verdorie wel nieuwjaar en dan ga je niet studeren! Vooral de hele dag berichtjes gestuurd naar mensen die ik ken uit Parijs om een gelukkig nieuwjaar te wensen (surrealistisch dat één ervan bij haar thuis (Colombia) op het strand lag!). Hier is iemand jaloers.
2e Vandaag toch maar begonnen met studeren (met de nodige afleiding waaronder de poes die constant op mijn schoot sprong en mijn pen wilde afpakken). En ’s avonds nog naar oma gegaan om haar een gelukkig nieuwjaar te wensen.
3e ’s Ochtends weer ‘een soort van proberen te studeren’ maar weer liet de poes dat niet toe. ’s Middags nog maar weer een keer gaan shoppen (had nog niet genoeg geld uitgegeven) en ’s avonds voor de openhaard gezeten en geprobeerd te studeren. Het was een beetje een melancholische dag, want het laatste weekend was aangebroken en ik zou maandagavond weer terug moeten naar Parijs. Nu is ‘moeten’ een groot woord. Parijs is echt geweldig, maar ik had vooral geen zin om te studeren en de tentamens te maken. Hou niet van onvoldoendes zoals jullie uit mijn vorige blogs wel hebben kunnen afleiden, maar ik had nauwelijks geleerd dus de kans op een voldoende was nogal aanwezig en dat maakte me natuurlijk nog melancholischer, enfin, vicieuze cirkel waar ik rond een uur of 9 ’s avonds uit raakte toen ik dacht: “F*ck it, ik ga gewoon lekker een appelflap eten en ‘Ik Vertrek’ kijken, en als ik een onvoldoende haal ‘so be it’.”
4e In de lijn van mijn nieuwe koers stond dus ook voor de laatste zondag SOG (studie-ontwijkend-gedrag) op de planning. Allereerst lekker uitgeslapen. Daarna met Lena iets gaan drinken in Den Engel. Voelde me net een toerist toen ik door het dorp wandelende, en het was trouwens ook de eerste keer dat ik daar iets gedronken heb! Zo doe je nog eens iets nieuws in Baarle. Daarna meteen door naar het verjaardagsfeestje van mijn oma, waar ik na één thee en gebak weer verder kon met de rode wijn. ’s Avonds nog gezellig iets gaan drinken in Hoogstraten (rode wijn uiteraard) dus mijn goede voornemen om meer te trainen is al voor een deel waargemaakt.
5e Begon ik toch weer een beetje te stressen en heb ik nog een paar uurtjes geleerd voordat ik mijn koffer ging inpakken. ’s Avonds nog lekker gegeten en rond half 8 richting Antwerpen vertrokken met mijn ouders. Toen ik dan eindelijk weer in de trein zat had ik ineens weer heel veel zin om naar Parijs te gaan! Mijn aantekeningen legde ik na een klein uurtje studeren weg omdat ik nog steeds geen zin had in die verrekte tentamens. Eenmaal aangekomen en op weg naar de metro hielp een aardige Parijzenaar (die bestaan blijkbaar ook) me met mijn, opnieuw, loodzware koffer de trappen op en af te tillen. Ik had al die boeken en sportspullen gewoon in Parijs moeten laten want ik wist van tevoren eigenlijk al dat daar weinig van terecht zou komen! En vier uurtjes later, om half 12, was ik op mijn kamer. Toen ik bed lag viel het me pas op dat ik de hele vakantie geen sirene had gehoord en nu was het om het kwartier/halfuur weer raak. Gelukkig was ik heel moe en viel ik gelijk in slaap.
6e Vandaag mijn eerste examen. Ik ben blij dat ik niet harder geleerd had, want zelfs als ik daar mijn kostbare tijd in had gestoken, had ik nog steeds niet beter de vraag op het tentamen kunnen beantwoorden. Je moest een essay schrijven en je kon kiezen uit twee onderwerpen die ik tijdens het leren allebei als ‘minder belangrijk’ had bestempeld. Het waren namelijk onderwerpen die even vluchtig voorbij waren gekomen tijdens de colleges… Tja en daar moet je dan een essay over schrijven. De rest van de dag geleerd voor het tentamen van de 7e, maar dat vlotte ook niet echt en nogmaals, ik ben blij dat ik niet meer geleerd heb, want ook vandaag een tentamen dat ik niet beter had kunnen maken als ik wel meer had geleerd. Conclusie: als je studeert in Parijs, studeer dan vooral niet want dat is pure tijdverspilling. Vandaar dus ook deze blog!
7e Een ander surrealistisch iets waardoor je meteen weer merkt dat je je in een wereldstad bevindt, is de aanslag op de redactie van het magazine Charlie Hebdo (07-01-2015). Het is natuurlijk verschrikkelijk wat er is gebeurd en ik heb er gelukkig weinig van meegekregen (het is op 45 min. lopen/ 20 min. met de auto gebeurd van waar ik woon), bovendien had ik toen nog mijn tentamen in het 6e arrondissement in een geluidsdichte amphi (collegezaal). Er waren vanavond al meteen herdenkingen en demonstraties gepland op de Place de la République en een aantal mensen die ik ken gaan er heen, en op Facebook hadden zich al meer dan 25.000 mensen aangemeld maar ik blijf lekker binnen! Ik kende eerlijk gezegd voor dit nieuws het tijdschrift maar amper en natuurlijk ben ik een fel voorstander van persvrijheid, en misschien mis ik nu wel een hele gebeurtenis maar ik denk dat het veiliger is om niet te gaan. Nogmaals, dat wil niet zeggen dat ik niet meeleef met de familie en vrienden van de slachtoffers voor wie deze dag een duistere dag zal zijn geweest en die de komende periode het verlies van hun dierbaren zullen moeten verwerken. Het is een harde wereld. Ongelooflijk. Kippenvel. Surreëel.
Veel liefs uit een roerige stad,
Rachelle
Met een lijf dat gierde van de zenuwen en verlangens, stapte ik 20 december 2014 om 19.25 in de Thalys naar Antwerpen. Nadat ik erin was geslaagd om mijn koffer van 30 kilogram (o.a. veroorzaakt door 6 flessen cider en een studieboek van minstens 5 kilo) ergens in een rek te hijsen, kon ik tot mijn grote verbazing plaatsnemen in de eerste klas, waar een comfortabele eenpersoonsstoel aan de raamzijde op mij stond te wachten. Een fijnere manier van reizen bestaat (zelfs als ik tweede klas had gereisd), met andere woorden: het toppunt van “chillheid”. Bij een tussenstop op Bruxelles-Midi/Brussel-Zuid zag ik voor het eerst weer een Nederlandstalige reclame wat ik heel erg surrealistisch vond. En toen ik aankwam in Antwerpen werd het nog surrealistischer: alleen maar mensen om mij heen die ik fatsoenlijk kon verstaan en die mij ook zouden begrijpen (niet dat mijn Frans zo slecht is, maar je moedertaal blijft je moedertaal en dat gaat toch altijd iets vlotter en gemakkelijker). De aansluiting met de bus was perfect en ik had nog een zitplaatsje ook! Voor het eerst in mijn leven zat ik continu met een glimlach op mijn gezicht in de bus: ik zou binnen een uurtje mijn ouders weer zien en ik zou de hele vakantie gaan doorbrengen met familie en vrienden! In Turnhout stapte ik bij de Warande uit en kwamen mijn ouders en mijn zusje net aangereden, perfecte timing. Nadat mijn loodzware koffer liefdevol door mijn vader in de kofferbak was gelegd, scheurden we in onze Opel Zafira over de Turnhoutseweg richting Baarle. “Oh Tunrhoutseweg, wanneer waart gij ooit zo schoon?” Jullie merken het al; alles wat ik zag werd geromantiseerd en werd ineens mooi. Ik kon alleen maar alles waarderen en het voelde weer goed om terug te zijn en aan de andere kant surrealistisch omdat ik de hele dag nog in Parijs had rondgelopen (tot een uur of 18.00) en ik het gevoel had dat Parijs nu op mij aan het wachten was.
Eenmaal thuisgekomen wachtte daar niet mijn broer (nee, dat zou nog een volledige dag duren voordat ik hem weer zou zien), maar mijn trouwe viervoeter Bo op mij die ik overlaadde met knuffels nadat ik van de schrik was bekomen omdat ze erg veel was aangekomen en toch ook wel een beetje “op haar laatste pootjes loopt”. Mevrouw begon natuurlijk te janken toen ik naar bed ging, dus ze heeft een nachtje bij mij op de kamer geslapen. Zij heeft geslapen ja, maar door haar gesnurk heb ik nauwelijks een oog dicht gedaan en toen mijn zusje mijn kamer binnenkwam, stapte ze gelijk in een plasje omdat ze ook dat niet meer kan inhouden door de ouderdom. Maar ik mis ze nu wel weer hoor!
De zondag erna (21 december) heb ik meteen de oma’s bezocht, die erg blij waren dat ik er weer was. Ben ik met de hond gaan wandelen om iets aan haar buikje en mijn toekomstige buikje (feestdagen!) te doen. En ’s avonds ben ik een kijkje gaan nemen bij het nieuwe poezenbeest dat ik nu ook moet missen! We hebben haar de 23e gekregen, ze heet Pippa en ze is superschattig! Ik vind het jammer dat ik haar niet kan zien opgroeien en niet met haar kan spelen, straks kent ze me niet meer als ik terug thuis kom! Ik vind het zelfs bijna jammer dat de krassen op mijn handen en armen bijna verdwenen zijn.
En uiteraard stond er nog iets anders op de planning deze dag: uitgebreid in bad! Voor het sop/badzout/kaarsjes/muziekje/maskertje/massage van een of andere adonis etc. had ik de hele vakantie helaas geen tijd (ik klink al als een echte Parijzenaar) dus dat moet ik nog een keer goed overdoen! Gisteren weer voor het eerst in de benarde douchecabine gestaan waar ik zelf de douchekop moet vasthouden, en als je je gaat inzepen, sta je natuurlijk niet meer onder een warme douche dus dat is heel koud! Ik ben nogal verwend toen ik thuis al die luxe had. Bovendien staat er ook alweer een afwas van twee dagen die helaas niet uit zichzelf schoon gaat worden en de boodschappen, de was en het poetsen moet ik ook allemaal weer zelf gaan doen. Maar anyway, terug naar het luxere leven…
De 22e zag ik voor het eerst mijn beste vriendin Carlijn weer! Wat ook heel surrealistisch was, omdat we elkaar drie-en-een-halve maand alleen maar via Skype en Viber hadden gesproken en dan zie je elkaar ineens weer in 3D. Een perfecte dag met: kletsen, schaatsen, lachen, kletsen, wafels, chocolademelk, pizza, kletsen, film, en nog meer kletsen!
Deze dag kreeg ik ook een omgekeerde cultuurshock toen ik besefte dat het drinken in Nederland en België de helft goedkoper is, dat was ik helemaal niet meer gewend! 2,- euro voor een chocomelk, say what?! En iedereen maar klagen dat ze met carnaval 2,20 moeten gaan betalen voor een biertje bij de Lindeboom.
De 23e naar de kapper geweest (was hoognodig) en ’s middags naar Breda met mijn zusje om de laatste cadeautjes voor Kerst te kopen en iets leuks om aan te doen met Oud & Nieuw. Tevens ook weer de eerste keer in drie-en-een-halve maand dat ik weer auto kon rijden en ik moet zeggen dat het soepeler ging dan mijn eerste tien wiebelende meters op de fiets die ik ’s ochtends had gereden. ’s Avonds nog een gezelschapsspel (Cluedo) gespeeld, want mijn moeder wilde zo graag spelletjes doen in de vakantie, en ik vind dat ook wel leuk.
De 24e ’s ochtends even op ‘bezoek’ gegaan bij de Jumbo. Heel fijn om al mijn ex-collega’s weer te zien! En ook weer surrealistisch omdat ook hier de tijd niet heeft stilgestaan en het een en het ander veranderd is! Ik wou dat ik de tijd had gehad om vaker met mijn moeder boodschappen te gaan doen, maar dat zat er helaas niet in. Wel heb ik nog een kerstpakket gekregen waar ik superblij (!!!) mee was, had het echt niet verwacht dus dat was een hele leuke verrassing. ’s Middags nog naar Tilburg gegaan, want in Breda had ik niet alles gevonden en mijn broer moest nog geassisteerd worden bij het uitzoeken van een nieuwe broek voor Kerst. Ik mocht rijden en mijn broer heeft het geweten: verkeerde afslag genomen, daarna nog een keer een verkeerde afslag en uiteindelijk via een hele grote omweg toch nog op de bestemming aangekomen. Mijn broer was natuurlijk na de eerste winkel die we binnengingen al geslaagd (hoe doen ze dat toch?) maar wachtte geduldig op Rachelle die eerst nog twintig andere winkels af moest gaan om het perfecte enveloppetasje te vinden.
25e Jahaaa! Eerste Kerstdag. Die dag begint bij ons altijd met balkenbrij die ik de 21e samen met mama had gemaakt. En als je iets maar 2 keer in het jaar eet dan is het altijd weer een feest als je het weer mag eten! Daarna zijn we naar mijn oma gegaan waar de hele familie aanwezig was en waar ik uitgebreid – onder het genot van meerdere rode wijntjes van het Hof van Baarle – over mijn avonturen in Parijs kon vertellen. En ’s avonds een heerlijk diner gehad (amuse; garnalencocktail; groentesoep; spoom; hazenpeper met peultjes, worteltjes, roasted patatoes, gestoofde peertjes, salade, aardappelkroketjes en gehaktballetjes; en tiramisu als toetje). En als kers op de taart mochten we na het diner een aantal cadeautjes openmaken die onder de kerstboom lagen!
26e Zoals traditie een puzzel gelegd van Jan van Haasteren terwijl op de achtergrond de eerste plaatjes van de Top 2000 uit de radio schalden. ’s Avonds lekker gegourmet en de avond afgesloten met de surprise. Mijn broer had mij en achteraf snap ik waarom ik hem dit jaar dus niet hoefde te helpen. De rest van de familie heb ik dit jaar wel geholpen. Mijn zus heb ik advies gegeven over haar surprise voor mijn vader en door mijn moeder werd ik ingeschakeld om een cadeau voor mijn zus te regelen en voor mijn vader moest ik een cadeau voor mijn moeder kopen. Dus ik heb iedereen weer goed geholpen!
Ik kreeg van mijn broer wat cosmetica, een fles witte wijn (die gaat wel op) en twee zakken snoep (Manna, want dat kennen ze in Parijs niet).
27e Ik werd wakker en alles was wit! Mijn huisgenootje was heel jaloers dat het bij ons had gesneeuwd (in La France namelijk niet). Mij baarde het eerder zorgen! Juist dit weekend had ik namelijk afgesproken met al mijn vriendinnen. De 27e stond een Hollandse tapasavond op de planning (want we hadden nog niet genoeg gegeten tijdens de kerstdagen). Gelukkig zijn mijn vriendinnen uit Breda en omstreken (Anouk, Jalisa, Vera, Kim, Lisanne) ondanks het slechte weer toch nog kunnen komen en hebben we heerlijk gegeten, maar de tijd vloog voorbij en ze waren zo weer weg! Het was nog redelijk vroeg dus daarna had ik nog even tijd om op café te gaan en mijn vrienden uit Baarle te zien. Niet te laat gemaakt want de volgende dag stond een dagje Antwerpen op de planning!
28e Gelukkig rijden de treinen in België wel als het gesneeuwd heeft, dus het dagje Anvers met mijn vriendinnen (Lisa, Lena, Lisa en Shino) kon gewoon doorgaan! Wel was het te koud om buiten te lopen dus het meest van de tijd hebben we doorgebracht in winkels, cafés en restaurants. We hadden helaas wel wat pech met de horeca. Het eerste café (ik weet helaas de naam niet meer) had heel onaardig personeel en het restaurant waar we hadden geluncht had verdieping en er viel op een gegeven moment het een en het ander naar beneden. Ondanks dat was het echt een hele leuke dag en ik heb nog een lekkere warme trui gescoord die ik in Parijs goed kan gebruiken (het was gisteren -1, brrr!). ’s Avonds lekker met Pippa voor de openhaard gezeten om te ontdooien.
29e Had ik een dagje niets op de planning staan dus tijd om te beginnen aan de examens en wat andere dingen te regelen. Ik had nog een boekenbon liggen en ik vond het wel een goed idee om wat Nederlandse literatuur mee naar Parijs te nemen. Dus ik ging naar de Bruna en vroeg om het boek ‘Het Diner’ van Herman Koch. En ik denk dat ze zich achteraf misschien wel een beetje schaamde, maar ik werd dus door een verkoopster naar de hoek met kookboeken gestuurd. En ik snap dat je niet alle boeken kunt kennen, maar als je ‘Het Diner’ niet kent, dat nota bene in 2013 verfilmd is, heb je de laatste paar jaren onder een steen geleefd. Maar bon, kan gebeuren. Het boek ligt nu naast me in Parijs en leest als een trein. Moest er in het begin wel heel erg aan wennen om weer een Nederlandse tekst te lezen. De enige Nederlandstalige teksten die ik namelijk lees zijn mijn eigen blogs als ik ze controleer op fouten, en dat wil zelfs niet eens altijd lukken. Bovendien vermijd ik nu inderdaad weer het cruciale onderwerp, maar jullie zullen wel begrijpen dat er ook deze dag niet veel van het studeren terecht is gekomen.
30e Er lag nog steeds sneeuw en het was nog steeds ijskoud en zo viel mijn plan om mijn goede voornemen van 2014 (platte buik bij de volgende Nieuwjaarsduik) alsnog te vervullen in het water, of beter gezegd in de sneeuw. Die sportschoenen die ook een oorzaak waren van mijn veel te zware koffer, had ik net zo goed in Parijs kunnen laten. En omdat ik nog niet genoeg was aangekomen ging ik ’s avonds ook nog met moeders, broeder en zuster in Oosterhout sushi eten, waar ik mijn persoonlijke record heb gevestigd. 4 rondes 5 gerechtjes en de 5e ronde nog 3 én ook nog een toetje. Dat verklaart denk ik wel waarom ik niet meer op de weegschaal durfde te gaan staan in de vakantie. Ik moet minstens 30 kilo zijn aangekomen! En ze zeggen wel dat gewicht niets zegt omdat spiermassa toch zwaarder is dan vet, maar ik zou niet weten wanneer en hoe ik die spiermassa in de vakantie getraind zou moeten hebben, dus wat erbij is gekomen is 100% vet.
31e Oudjaar! Hier had ik ook erg naar uitgekeken. Ik had met vrienden een themafeestje met als thema ‘de wereld rond in 8 landen’. Ik zou samen met een vriend Hawaii (VS) regelen. Dus ’s ochtends hebben we boodschappen gedaan: bijna 3 liter rum, (ik word nu alweer misselijk) een aantal flessen multivitaminen (voor de Hawaii punch), 4 ananassen en ham, brood, kaas, en ananas uit blik voor de tosti Hawaii. ’s Middags nog snel wat oliebollen naar binnen gepropt om me vervolgens klaar te maken voor het feest. Het was een geweldige avond met heel veel leuke vrienden, lekkere hapjes, goede muziek en sfeer en drank… Vooral veel drank. Zoveel drank (2 bubbelwijntjes, 1 mix met een drank van 38% alcohol, 1 rode wijn, 1 Hawaii Punch, 1 rode wijn, 1 Gin-tonic, 1 rode wijn, 1 thee) was ik natuurlijk niet meer gewend dus ik denk dat het rond half 1 was dat je me kon opvegen en toen ben ik maar naar huis gegaan. Wijze les: óf meer trainen (zuipen) in Parijs óf volgend jaar maar bij één soort drank houden. Toch ben ik wel blij dat ik alle wodka en tequila die erna nog kwamen gemist heb!
1e Vond dat ik het wel een keer verdiend had om lang in bed te blijven tot ongeveer 13u en mijn kater (nee, niet Pippa zij is een poes) was er ook bij dus dat was reuze-gezellig. Het nieuwjaarsconcert gemist en de hele dag niets waard geweest natuurlijk. Studeren kon ik niet, maar zelfs als ik dat kon had ik dat uit principe niet gedaan, het is verdorie wel nieuwjaar en dan ga je niet studeren! Vooral de hele dag berichtjes gestuurd naar mensen die ik ken uit Parijs om een gelukkig nieuwjaar te wensen (surrealistisch dat één ervan bij haar thuis (Colombia) op het strand lag!). Hier is iemand jaloers.
2e Vandaag toch maar begonnen met studeren (met de nodige afleiding waaronder de poes die constant op mijn schoot sprong en mijn pen wilde afpakken). En ’s avonds nog naar oma gegaan om haar een gelukkig nieuwjaar te wensen.
3e ’s Ochtends weer ‘een soort van proberen te studeren’ maar weer liet de poes dat niet toe. ’s Middags nog maar weer een keer gaan shoppen (had nog niet genoeg geld uitgegeven) en ’s avonds voor de openhaard gezeten en geprobeerd te studeren. Het was een beetje een melancholische dag, want het laatste weekend was aangebroken en ik zou maandagavond weer terug moeten naar Parijs. Nu is ‘moeten’ een groot woord. Parijs is echt geweldig, maar ik had vooral geen zin om te studeren en de tentamens te maken. Hou niet van onvoldoendes zoals jullie uit mijn vorige blogs wel hebben kunnen afleiden, maar ik had nauwelijks geleerd dus de kans op een voldoende was nogal aanwezig en dat maakte me natuurlijk nog melancholischer, enfin, vicieuze cirkel waar ik rond een uur of 9 ’s avonds uit raakte toen ik dacht: “F*ck it, ik ga gewoon lekker een appelflap eten en ‘Ik Vertrek’ kijken, en als ik een onvoldoende haal ‘so be it’.”
4e In de lijn van mijn nieuwe koers stond dus ook voor de laatste zondag SOG (studie-ontwijkend-gedrag) op de planning. Allereerst lekker uitgeslapen. Daarna met Lena iets gaan drinken in Den Engel. Voelde me net een toerist toen ik door het dorp wandelende, en het was trouwens ook de eerste keer dat ik daar iets gedronken heb! Zo doe je nog eens iets nieuws in Baarle. Daarna meteen door naar het verjaardagsfeestje van mijn oma, waar ik na één thee en gebak weer verder kon met de rode wijn. ’s Avonds nog gezellig iets gaan drinken in Hoogstraten (rode wijn uiteraard) dus mijn goede voornemen om meer te trainen is al voor een deel waargemaakt.
5e Begon ik toch weer een beetje te stressen en heb ik nog een paar uurtjes geleerd voordat ik mijn koffer ging inpakken. ’s Avonds nog lekker gegeten en rond half 8 richting Antwerpen vertrokken met mijn ouders. Toen ik dan eindelijk weer in de trein zat had ik ineens weer heel veel zin om naar Parijs te gaan! Mijn aantekeningen legde ik na een klein uurtje studeren weg omdat ik nog steeds geen zin had in die verrekte tentamens. Eenmaal aangekomen en op weg naar de metro hielp een aardige Parijzenaar (die bestaan blijkbaar ook) me met mijn, opnieuw, loodzware koffer de trappen op en af te tillen. Ik had al die boeken en sportspullen gewoon in Parijs moeten laten want ik wist van tevoren eigenlijk al dat daar weinig van terecht zou komen! En vier uurtjes later, om half 12, was ik op mijn kamer. Toen ik bed lag viel het me pas op dat ik de hele vakantie geen sirene had gehoord en nu was het om het kwartier/halfuur weer raak. Gelukkig was ik heel moe en viel ik gelijk in slaap.
6e Vandaag mijn eerste examen. Ik ben blij dat ik niet harder geleerd had, want zelfs als ik daar mijn kostbare tijd in had gestoken, had ik nog steeds niet beter de vraag op het tentamen kunnen beantwoorden. Je moest een essay schrijven en je kon kiezen uit twee onderwerpen die ik tijdens het leren allebei als ‘minder belangrijk’ had bestempeld. Het waren namelijk onderwerpen die even vluchtig voorbij waren gekomen tijdens de colleges… Tja en daar moet je dan een essay over schrijven. De rest van de dag geleerd voor het tentamen van de 7e, maar dat vlotte ook niet echt en nogmaals, ik ben blij dat ik niet meer geleerd heb, want ook vandaag een tentamen dat ik niet beter had kunnen maken als ik wel meer had geleerd. Conclusie: als je studeert in Parijs, studeer dan vooral niet want dat is pure tijdverspilling. Vandaar dus ook deze blog!
7e Een ander surrealistisch iets waardoor je meteen weer merkt dat je je in een wereldstad bevindt, is de aanslag op de redactie van het magazine Charlie Hebdo (07-01-2015). Het is natuurlijk verschrikkelijk wat er is gebeurd en ik heb er gelukkig weinig van meegekregen (het is op 45 min. lopen/ 20 min. met de auto gebeurd van waar ik woon), bovendien had ik toen nog mijn tentamen in het 6e arrondissement in een geluidsdichte amphi (collegezaal). Er waren vanavond al meteen herdenkingen en demonstraties gepland op de Place de la République en een aantal mensen die ik ken gaan er heen, en op Facebook hadden zich al meer dan 25.000 mensen aangemeld maar ik blijf lekker binnen! Ik kende eerlijk gezegd voor dit nieuws het tijdschrift maar amper en natuurlijk ben ik een fel voorstander van persvrijheid, en misschien mis ik nu wel een hele gebeurtenis maar ik denk dat het veiliger is om niet te gaan. Nogmaals, dat wil niet zeggen dat ik niet meeleef met de familie en vrienden van de slachtoffers voor wie deze dag een duistere dag zal zijn geweest en die de komende periode het verlies van hun dierbaren zullen moeten verwerken. Het is een harde wereld. Ongelooflijk. Kippenvel. Surreëel.
Veel liefs uit een roerige stad,
Rachelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
